به گزارش آتیه آنلاین، سال ۹۹ سرشار از اتفاقات ناگوار و تعطیلیهای بیسابقه برای تئاتر بود؛ اسفند سال پیش بود که زمزمههای تعطیلی ناشی از کرونا آغاز شد و با اعلام رسمی آغاز پاندمی، فعالیتها و مجموعههای هنری پیش از هر حرفه و محل تجمع دیگری تعطیل شدند. بر همین اساس چراغ سالنهای تئاتر یکی پس از دیگری خاموش شد و ادامه این وضعیت فاجعهبار، شرایط اسفباری را برای هنرمندان تئاتر رقم زد. ضمن اینکه صاحبان تماشاخانههای خصوصی نیز به منظور پرداخت اجارهبهای ملک و هزینههای جاری تالار نمایشی با مشکلات عدیدهای مواجه شدند، تا جایی که برخی از آنها راهی به جز تعطیلی دائمی تالار نمایشی خود پیش رو نداشتند.
در این مدت تعدادی از فیلم های سینمایی با استفاده از تکنولوژی و شبکه های اینترنتی اکران آنلاین شدند، کنسرت ها هم به همین گونه، اما تئاتر نه! چراکه ادامه حیات آن جز با اجرای زنده آثار نمایشی بر روی صحنه و در حضور تماشگران امکان پذیر نبود. با این حال تئاتر تقریبا در تمام ماههای سال ۹۹ تعطیل بود و این تعطیلی ها بارها با گلایه هنرمندان و صدور بیانیههای اعتراضی مواجه شد.
تا اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اواخر دی ماه و تنها چند روز مانده به شروع بهمن اعلام کرد تصمیم دارد ورودی سالنهای تئاتر را به روی تماشاگران و گروههای نمایشی بگشاید، همچنین جشنواره تئاتر فجر هم برگزار خواهد کرد.
با برگزاری سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر که با حضور مخاطبان در ظرفیت ۵۰ درصدی سالن ها برگزار شد؛ نفسی تازه به جان تئاتر دمیده شد. اما این روزها از گوشه و کنار خبر میرسد که گونه جهشیافته ویروس کرونا به کمین نشسته، همچنین سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا از افزایش تعداد بیماران سرپایی و احتمال تعطیلی دوباره مشاغل و افزایش محدودیتها در روزهای آینده گفته است. حالا دوباره هنرمندان عرصه نمایش نگران تعطیلی تماشاخانهها به دلیل موج چهارم کرونا هستند.
نگرانی اهالی تئاتر کاملاً بجاست؛ چراکه تئاتریها نخستین کسانی بودند که با شیوع کرونا در اسفند سال گذشته با دستور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شغلشان را برای یک هفته از دست دادند. یک هفتهای که البته با تمدیدهای مداوم و بیآنکه چشماندازی از چگونگی فعالیتشان وجود داشته باشد تا یکسال ادامه یافت. در این مدت، اهالی تئاتر در سه زمان آثار خود را به منظور اجرا بر صحنه آماده کردند و سه بار تعطیلی از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام شد و آنها در بلاتکلیفی مطلق بسر بردند.
با این حال بسیاری از هنرمندان تئاتر معتقدند آسیبها در فعالیتهای تئاتر، بسیار کمتر از برخی فعالیتهای دیگر خواهد بود و فاصله اجتماعی و سایر پروتکلها در تئاتر بیشتر از هر شغل دیگری رعایت میشود؛ و اگر سالنها دوباره تعطیل شوند، فاجعه فرهنگی و هنری در ایران رخ میدهد.
نظر شما