به گزارش آتیه آنلاین، رشته ورزشی شمشیربازی در ایران سابقه‌ای طولانی دارد. از حدود ۸۰ سال قبل که این رشته وارد ایران شد و ورزشکارانی به فعالیت در این رشته پرداختند تا امروز که ورزشکاران شمشیرباز ایران در المپیک حاضر می‌شوند، رفته رفته علاقه‌مندان خود را پیدا کرد و جامعه‌ای متوسط از ورزشکاران را در دل خود جای داد. نگاه عمومی ‌و کلی به رشته شمشیربازی و ورزشکارانی که این رشته را به عنوان ورزش حرفه‌ای خود انتخاب می‌کنند، اینگونه است که اغلب کسانی می‌توانند در اصطلاح «شمشیرباز» شوند که از نظر مالی در وضعیت خوبی قرار داشته باشند. این رشته همیشه به عنوان رشته‌ای گران به نظر رسیده و دلیل آن نیز قیمت بالای تجهیزات شامل لباس، اسلحه و... در این رشته است. با این حال، نگاهی دقیق‌تر و بررسی موشکافانه‌تر وضعیت شمشیربازان حرفه‌ای ایران، نشان‌دهنده وضعیتی است که با نگاه عرفی و عمومی ‌به این رشته تفاوت‌های بسیاری دارد. جامعه متوسط شمشیربازان ایران همگی در وضعیت مالی ایده‌آلی نیستند و بسیاری از آن‌ها برای خرید تجهیزات لازم با مشکلات زیادی مواجه هستند؛ قرارداد شمشیربازان؛ حتی آن‌هایی که سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی و حضور در میادین معتبر همچون المپیک، رقابت‌های جهانی، نبردهای آسیایی و... را دارند، با تیم‌های لیگ برتری رقم چشمگیری ندارد و موجب شده زنان و مردان شمشیرباز ایران با مشکلات متعددی دست‌وپنجه نرم کنند. در این میان، وضعیت بیمه ورزشکاران این رشته نیز شرایط ضد و نقیضی دارد. فدراسیون شمشیربازی ایران که «فضل‌الله باقرزاده» را در کرسی ریاست خود دارد، پیش از این برای بهبود شرایط ورزشکاران خود به‌ویژه ورزشکاران المپیکی و دادن ضمانتی در راستای آینده شغلی آن‌ها اقدامات جالب توجهی صورت داده است. با این حال، این نگرانی هنوز وجود دارد که به جز ورزشکاران المپیکی که در قیاس با جامعه ورزشکاران این رشته، تعداد انگشت‌شماری هستند، آینده و وضعیت باقی نفرات چه خواهد بود. مسأله بیمه شدن شمشیربازان موضوعی است که در تمام این سال‌ها برای رییس این فدراسیون دغدغه مهمی ‌به شمار رفته و می‌رود. در همین راستا با «فضل‌الله باقرزاده» که می‌توان او را یکی از رؤسای کم‌حاشیه و پرکار و دغدغه‌مند حال حاضر ورزش ایران، قلمداد کرد، گپ‌وگفتی داشتیم در خصوص اقدامات صورت گرفته و اقدامات در دست بررسی مرتبط با بیمه شمشیربازان. دستاورد این گپ و گفت را در زیر می‌خوانید.

فدراسیون شما از معدود فدراسیون‌های ورزشی حال حاضر است که برای ورزشکاران المپین خود اقداماتی در خصوص بیمه شدن، صورت داده است. در این باره توضیح می‌دهید؟
برای من که خودم از خانواده ورزش شمشیربازی هستم و سال‌های جوانی‌ام را صرف تکاپو و فعالیت در این رشته کرده‌ام، همیشه مسأله بزرگی در رابطه با آینده ورزشکاران و روزهایی که عمر فعالیت حرفه‌ای آن‌ها به پایان می‌رسد، وجود داشت. در تمام این سال‌ها که به یاری خدا و پشتیبانی جامعه شمشیربازی ایران در مسند ریاست این فدراسیون قرار داشتم و توانستم به این رشته خدمت کنم، همواره به دنبال راهکاری بودم که ورزشکارانم را از دغدغه شغلی، دغدغه دوران بازنشستگی و نگرانی‌های آینده، دور کنم. با این حال همواره برای رسیدن به این هدف با سدهایی مواجه شده و می‌شدم. چند سال قبل تصمیم گرفتم که در ابتدا اقدامی ‌صورت دهم تا شمشیربازان ملی‌پوشی که توانسته‌اند در این سال‌ها برای شمشیربازی ایران کسب افتخار کنند و صاحب سهمیه المپیک که معتبرترین تورنمنت و رویداد ورزشی جهان است، شوند، نسبت به آینده خود به آرامش خیال برسند تا با تمرکز بیشتری به تمرینات و مسابقات ورزشی خود بپردازند. همه کسانی که شناختی حداقلی نسبت به این رشته داشته باشند، بی‌شک اذعان خواهد داشت که برای اینکه یک شمشیرباز بتواند در سطح قهرمانی و پس از آن در سطح بین‌الملل کسب مقام کند و به جایگاه درخوری برسد، نیاز دارد که سال‌های طولانی تمرین کند. این بر ما هم پوشیده که نبود که شمشیربازان ملی‌پوش ما در اسلحه سابر در مسیر رسیدن به سهمیه المپیک و درخشش در مسابقات بین‌المللی چه سختی‌هایی متحمل شده و چه روزهایی از عمرشان را سپری کرده‌اند. برای همین تصمیم گرفتیم راهی برای تضمین آینده آن‌ها پیدا کنیم.

در واقع فدراسیون تنها توانست المپین‌های خود را تحت پوشش بیمه قرار دهد؟
بی‌گمان هدف و مقصود آرمانی ما این است که بتوانیم همه ورزشکاران را با بهترین شرایط ممکن مورد حمایت قرار دهیم، اما این هدف با توجه به زیرساخت‌های موجود، وضع بودجه فدراسیون‌ها و شرایط اقتصادی حاکم بر کل کشور مقدور نیست. البته به این موضوع هم باید اشاره کنم که ما به طور مستقیم تمام این سایبریست‌های المپیکی و جهانی خود را به استخدام فدراسیون شمشیربازی درنیاوردیم. اما اقداماتی صورت دادیم که آن‌ها از طریق ارگان‌های مهم و معتبر تحت پوشش بیمه قرار بگیرند. مجتبی عابدینی و علی پاکدامن را از سال‌ها پیش به استخدام فدراسیون درآوردیم که بعد از مدتی مجتبی عابدینی به استخدام اداره کل ورزش استان مازندران در آمد و از طریق این اداره تحت پوشش بیمه نیز قرار گرفت. از طرفی تلاش کردیم تا مجوزهای لازم را کسب کنیم تا دیگر سایبریست ملی‌پوش ایران یعنی محمد رهبری نیز در اداره کل ورزش استانش یعنی استان گیلان استخدام شود. این شرایط برای فرزاد باهر نیز در استان آذربایجان شرقی نیز مهیا شد. در واقع تلاش ما برای اینکه هر چهار ملی‌پوش سابر ایران بتوانند نسبت به آینده شغلی خود مطمئن شوند به نتیجه رسید. برای باقی نفرات ملی‌پوش در اسلحه‌های دیگر نیز در تلاش هستیم که متأسفانه هنوز نتوانستیم به راهکاری دست پیدا کنیم.

به نظر شما چه بستری نیاز است تا فدراسیون برای بیمه شدن ورزشکارانش بتواند اقدامات جدی‌تری داشته باشد؟
به اعتقاد من، در ابتدا باید وزارت ورزش و جوانان و سازمان تأمین‌اجتماعی بتوانند به تعاملی با هم برسند. شاید استفاده از تجربه کارشناسان خبره‌ای که در این زمینه تخصص و شناخت و سواد کافی دارند بتواند کمک‌کننده باشد. فدراسیون شمشیربازی برای اینکه بتواند قدمی‌ در این راستا بردارد اعلام آمادگی می‌کند و تصور من این است که موضوع بیمه ورزشکاران دلمشغولی تمام فدراسیون‌های ورزشی و تمام ورزشکاران است. اگر ایده‌ای در این زمینه مطرح شود شک ندارم که همه اهالی ورزش برای اجرایی شدن آن هرچه در توان‌شان باشد، انجام خواهند داد.