تظاهرات روز یکشنبه با سی و نهمین سالگرد سرکوب حکومت نظامی در سال ۱۹۸۱ توسط رژیم کمونیستی لهستان همزمان شد. بسیاری از لهستانی‌ها، دولت فعلی را به این متهم می‌کنند که با نادیده گرفتن آزادی‌های مدنی شهروندان، بیشتر و بیشتر مانند رژیم استبدادی عمل می‌کند.

به خاطر ممنوعیت گردهمایی بیش از ۵ نفر در میان همه‌گیری کووید ۱۹، راهپیمایی‌ها به صورت پیاده‌روی‌های خودجوش سازمان داده شده بودند و شعار این بود که ما برای آزادی می‌رویم. ما برای همه‌چیز می‌رویم!

اعتراضات توسط گروه فمینیستی Women’s Strike سازمان‌دهی شده بود، گروهی که پشت پرده اعتراضات ملی گسترده اخیر بوده است. دیگران از جمله کشاورزان و کارآفرینانی که از نحوه رسیدگی دولت به همه‌گیری کرونا عصبانی بودند، به تظاهرات ملحق شدند.

هفته‌ها اعتراض در لهستان به بزرگ‌ترین جنبش اعتراضی در این کشور از زمان سقوط کمونیسم در سه دهه پیش، تبدیل شده است. حکم ۲۲ اکتبر دادگاه قانون اساسی لهستان مبنی بر ممنوعیت سقط جنین با نقص مادرزادی، حتی زمانی که جنین شانس زنده‌ ماندن بعد از تولد را ندارد، موجب اعتراضاتی شد که حالا رشد کرده و شامل دیگر نارضایتی‌ها هم می‌شود.

معترضان در یک تقاطع مرکزی گرد هم آمده و به سمت خانه یاروسلاو کاچینسکی، رهبر حزب حاکم قانون و عدالت گام برداشتند. پلیس ضدشورش جلوی تظاهرکنندگان را گرفت و آن‌ها را وادار کرد از مسیر دیگری به سمت خانه او بروند.

پلیس در بلندگو اعلام کرد که اعتراضات غیرقانونی بوده و گفت: ما یک اپیدمی داریم. معترضان در پاسخ به این جمله گفتند: ما اپیدمی PiS را داریم که مخفف لهستانی قانون و عدالت است. معترضان همچنین افزودند که ما در حال سرنگونی دولت هستیم.

خانه کاچینسکی با صدها مأمور پلیس در لباس ضدشورش محاصره شد. چند نفر که لباس‌های شبه‌نظامیان دوره کمونیستی را پوشیده بودند، موفق شدند به خانه او نزدیک شوند اما پلیس آن‌ها را دور کرد.

روز یکشنبه تظاهرات‌های کوچک‌تری نیز در ده‌ها شهر دیگر لهستان از جمله گدانسک، کراکوف، پوزنان، لودز و شچچین برگزار شد.

کشاورزان خشمگین هم شبانه تظاهرات کردند و مقدار زیادی تخم‌مرغ، سیب‌زمینی و یک خوک مرده جلوی خانه کاچینسکی انداختند. کشاورزان گفتند مبلغ بسیاری کمی برای محصولات خود دریافت می‌کنند و دولت را به ناکامی در پاسخ‌گویی متهم کردند. پلیس ۴ نفر را به خاطر بستن خیابان جریمه کرد.