1- نشانه بیماری است: تپش قلب می‌تواند نشانه ابتلا به نوعی بیماری قلبی باشد. افتادگی دریچه میترال قلب (پرولاپس)، نارسایی قلبی (مادرزادی یا اکتسابی) و بی‌نظمی ضربان قلب (آریتمی) و به دنبال آن تپش قلب است.

2- روانی که خسته است: وقتی گنجایش قلب از وقایع اطراف بیشتر باشد، ضربان آن به شماره می‌افتد. تپش قلب می‌تواند ناشی از اضطراب و استرس، هراس، افسردگی، برانگیختگی احساسی ناگهانی، شوک ناگهانی و... باشد.

3- موادی که اثر می‌گذارند: نیکوتین (ترکیب موجود در سیگار)، کافئین (موجود در چای و قهوه و کوکا)، مصرف بعضی مخدرها، قرص‌های کاهش وزن به‌ویژه اگر غیراصولی مصرف شوند و... زمینه ایجاد تپش قلب هستند.

4- بیماری‌های مکمل: گاهی خود قلب بیماری نیست اما بیماری اندام‌های مختلف بدن می‌توانند باعث ایجاد تپش قلب شوند. از این موارد می‌توان به اختلال در عملکرد غده تیروئید، آسم، کم‌خونی، مشکلات ریوی و اختلال در اکسیژن‌رسانی به قلب و کاهش میزان اکسیژن خون به دلایل مختلف اشاره کرد.

5- وقتی رعایت نمی‌کنیم: بی‌خوابی، خستگی بیش از اندازه جسمی و روانی، تب، بالا رفتن دمای بدن به دلیل ورزش و تحرک بدنی، کم‌آبی، گرمازدگی و پرخوری می‌توانند باعث افزایش ضربان قلب شوند.

سایر عوارض

در بعضی موارد ممکن است افزایش ضربان قلب با عوارض دیگری نیز همراه باشد. تعرق همراه با تپش قلب، سرخی پوست صورت یا رنگ‌پریدگی و خشک شدن دهان از جمله مشکلات همراه با افزایش ضربان قلب است. سرگیجه، سیاهی رفتن چشم، تنگی نفس، احساس خفگی، ترس از مرگ، گریه، احساس کمبود اکسیژن و نیاز به هوای تازه نیز از دیگر عوارضی است که ممکن است همراه با تپش قلب دیده شوند.

2 نکته طلایی برای شما و آنها

1- نترسید: مهمترین گام برای کمک به شخصی که دچار ضربان قلب بالا شده است، نترسیدن است. دست‌وپای خودتان را گم نکرده و سعی کنید در اولین قدم با اورژانس تماس بگیرید. اگر به کمک‌های اولیه مسلط هستید، تا پیش از رسیدن اورژانس، اقدامات لازم را انجام دهید.

2- راهنمایی کنید: شما از تپش قلب و ضربان بالای قلب خود آگاه هستید. بنابراین اگر لازم است در زمان تپش قلب دارویی مصرف کنید، آن را حتماً دم دست بگذارید. اگر لازم است کاری برای شما انجام شود، سعی کنید آن را به کسانی که در حال کمک به شما هستند، بگویید.

    گیتی دادمند