به گزارش آتیه آنلاین، در سال‌های اخیر سریال‌های تلویزیونی در ایران آن‌طور که باید و شاید نتوانستند از اقبال خوبی در بین مخاطبان برخوردار باشند. سریال‌های شبکه نمایش خانگی نیز با این که به نسبت سریال‌های تلویزیونی از آزادی عمل بهتری برخوردار هستند اما تنها مصرف داخلی دارند.
این در حالی است که ترکیه بعد از آمریکا، بزرگترین صادرکننده سریال های تلویزیونی در جهان است و طبق آخرین آمار سریال های تلوزیونی در ترکیه در ۱۵۰ کشور جهان پخش می شود و در این سال‌ها توانسته با سریال‌هایش از آمریکای جنوبی تا شرق آسیا هواداران بسیاری پیدا کند و اکنون به بزرگترین توزیع‌کننده سریال‌های تلویزیونی در جهان پس از آمریکا تبدیل شده است و قصد دارد تا سال ۲۰۲۳ بیش از یک میلیارد دلار از این بازار درآمد کسب کند.
همچنین این روزها پخش سریال‌های ترک در کشورهای همسایه توانسته گردشگران زیادی را هم به این کشور بیاورد. البته که ترکیه از سال‌ها پیش بر صنعت گردشگری خود تمرکز کرده بود و با معرفی مناطق گردشگری و تبلیغات و سرمایه گذاری لازم توانسته است به یکی از مراکز تفریحی و گردشگری برای مردم دنیا تبدیل شود.
شاید اصلی‌ترین دلیل موفقیت آنها در سریال سازی این باشد که در کشور ترکیه بخش خصوصی دستش برای پرداختن به موضوعات مختلف باز است و دچار ممیزی‌های سخت‌گیرانه و بی‌مورد نمی‌شود. در سریال‌های ترکیه‌ای برخی مسائل و موضوعات مطرح می‌شود که در کشور ما بنا به مسائل اعتقادی نمی‌توانیم به آنها بپردازیم. همچنین متاسفانه کارگردان‌ها در ایران با این نگرش که ساخت یک فیلم و سریال را به پایان برسانند و به سراغ کار بعدی بروند پروژه‌ها را دست می‌گیرند و همه چیز با هدف سر هم بندی کردن و تمام کردن کار انجام می‌شود. اگرچه بعضاً دیده شده آثاری مانند «یوسف پیامبر» از شبکه‌های تلویزیونی کشورهای متعدد از آسیای مرکزی تا امریکای جنوبی پخش شده‌است، ولی هیچ‌گاه در فروش سریال نتوانسته‌ایم به حدی برسیم که توانایی رقابت در بازار آزاد را داشته باشیم.
به نظر می‌رسد مدیران و مسئولان فرهنگی باید بیش از پیش به این موضوع دقت نظر داشته باشند که اگر دیرتر، از این خواب خرگوشی بیدار شوند مخاطبی دیگر برایشان باقی نخواهد ماند. باید فضا را برای پرداختن به قصه‌ها و ایده‌های جدید، حضور جوانان و تبلیغات مؤثر باز کرد تا فیلمسازان بتوانند بدون آن که از دست کشورهای همسایه دیکته غلط کنند، خود بنویسند و مخاطبان دل‌زده و قهرکرده از رسانه را بار دیگر با آن آشتی دهند.
زمانی ترکیه از سریال‌سازان ما کمک می‌گرفت
حسین پاکدل بازیگر مطرح تئاتر، سینما و تلویزیون نیز چندی پیش در این خصوص عنوان کرد:حدود ۱۰ یا ۲۰ سال پیش سریال‌های پرمخاطبی داشتیم و در عرصه رسانه از موفقیت زیادی برخوردار بودیم در همان زمان ترکیه‌ای‌ها اصلاً بلد نبودند سریال بسازند و حتی از عوامل ما می‌خواستند در تولید مجموعه‌ها کمکشان کنند. اما الان تقریباً ترکیه در عرصه سریال سازی توانسته است بعد از آمریکا و انگلیس بایستد و از حیث تجاری سازی و تأثیرگذاری جهانی هم موفق باشد.
او همچنین خاطر نشان کرد:گاهی سریال‌های ترکیه به هزار قسمت هم می‌رسد اما ما خیلی هنر کنیم تا ۱۰۰ قسمت یا ۱۲۰ قسمت سریال می‌سازیم. بعد از آن می‌خواهیم حرف و محتوای جدیدمان را در سریال دیگر بیان کنیم. درحالیکه حرف جدید را می‌توان در قالب سریال‌هایی بیان کرد که مردم با آنها خاطره دارند. متأسفانه در رسانه ما خیلی باب نیست که چند فصل از یک سریال ساخته شود. به محض اینکه سریالی موفق شود معمولاً تلویزیون دچار تردید می‌شود که آن سریال چه نکته‌ای داشته است که مردم دوست داشتند و جذبش شده‌اند. باعث نگرانی مدیران می‌شود که نکند نکته‌ای در سریال بوده است که از دست ما در رفته و مخاطب آن را پسندیده است مثلاً موفقیت سریال پایتخت باعث شد بیشترین آسیب را هم ببیند.
نظر شما