به گزارش آتیه آنلاین، چاپ دوم این کتاب با قطع رقعی و جلد شومیز در ۴۸۴ صفحه و با قیمت ۱۱۰ هزار تومان توسط نشر هرمس منتشر شده است.

در بخشی از دیباچه کتاب   «بیست سال با طنز؛ با تجدید نظر و اضافات» آمده است: حدود بیست سال از تدوین چاپ نخست کتاب «بیست سال با طنز»  می‌گذرد. طنز در این سالیان فراز و نشیب‌های زیادی را تحمل کرده است. امروزه با گسترش صنعت ارتباطات، ایجاد فضای رسانه‌ای نوین، پدیداری مرکزیت‌زدایی و حضور دموکراسی دیجیتالی در نوشتار و سخن، عرصه‌های جدیدی برای آفرینش و ارائه‌ آثار طنز فراهم آمده است. چنین فضایی از نظر زبانی و مضمونی بر ویژگی‌های طنز مطبوعاتی، که عرصه‌ گفتمان‌های رسمی است اثر گذاشته است. در سال‌های اخیر نسل جدیدی از طنزنویسان جایگزین نسل دو دهه ابتدای انقلاب شده است که از نظر زبانی و مضمونی نگاه دیگری به طنز دارد که تا حدودی برگرفته از زبان و فضای روز جامعه است. برای دستیابی به تحلیلی از موقعیت طنز امروز و شناخت مسیر حرکت آن، بررسی راه پرفراز و نشیب طی‌شده ضروری است.

تمرکز اصلی چاپ اول این کتاب، بر طنز مطبوعاتی بود ولی در کنار آن، در بخش‌هایی نیز به صورت گذرا به تعریف گونه‌های شوخ‌طبعی، بررسی تاریخچه‌ طنز و شوخ‌طبعی در ایران، کتاب‌های طنز و رویدادهای مربوط به طنز پرداخته شد. در منابع مربوط به حوزه پژوهش‌های طنز، معرفی گونه‌های شوخ‌طبعی و تاریخچه‌ آن در ادبیات ایران بارها و بارها در قالب کتاب و مقاله از سوی دیگر پژوهشگران مورد بحث قرار گرفته و نیازی به تکرار آن در کتاب حاضر آن‌هم به صورت گذرا نبود؛ این است که در چاپ دوم فارغ از بحث‌های آکادمیک و پراکنده، تمرکز روی «طنز مطبوعاتی»  گذاشته شد.

همچنین در چاپ جدید بخشی از مباحث کتاب پیشین در سرفصل‌های مستقلی مورد بحث قرار گرفت، تا امکان دستیابی به تصویری روشن‌تر از طنز در بخش‌های مهمی از نشریات معاصر فراهم آید. این بخش‌ها عبارت بودند از: طنز در نشریات دانشجویی و طنز در نشریات محلی. در خلال بررسی  ضمن معرفی طنزنویسان، نمونه‌هایی از آثار آن‌ها در نشریات نیز ارائه شد.

رویکرد کتاب حاضر به طنز مکتوب است و طنز تصویری را شامل نمی‌شود، مگر در مواردی که ایجاب می‌کرد برای تشریح موضوع، به این حیطه وارد شویم.

بخشی از متن کتاب: از نظر قالب و محتوا، مطالب و کاریکاتورهای گل‌آقا از همان شماره‌های اول، نشانگر رویکرد دست‌اندرکاران آن به طیف‌ها و سلیقه‌های مختلف اجتماعی، سنی و تحصیلی بود و به نظر می‌رسید درصدد پر کردن خلاء وجود یک هفته‌نامه طنز در سطح وسیع مخاطبان جامعه است. از این‌رو از سطوح مختلف آثار طنز و قالب‌های گوناگون - متناسب با سلیقه‌های مختلف - بهره می‌گرفت و این امر، به مدد همکاری با طنزپردازان نام‌آور و چهره‌های شناخته‌شده طنز از سویی و استعدادهای جوان از سوی دیگر میسر می‌شد.