فعالان فرهنگی که قریب یک قرن تلاش در عرصه روشنگری و اگاه سازی را مهم ترین وظیفه خود دانسته و همراه و همیار و همکار گروه ها و بخش ها ی دولتی و نیمه دولتی و مردمی بوده اند. رسانه نگارانی که همراهان بی ادعای روزهای سخت و مبارزه از نخستین روزهای انقلاب تا هشت سال دفاع مقدس بوده و همراهان همیشگی سربازان وطن که گاهی در سنگرها و خاکریزهای مناطق نظامی و زمانی در سنگر های دفاعی یا قلم و دوربین خود ورای روزمرگی های سیاسی  روایتگر واقعیت ها و حقیقت ها بوده اند. خبرنگاران و عکاسانی که در مشایعت و همراهی با سربازان وطن در هیچ زمینه کوتاهی نکرده و مجدانه و مشتاقانه به روشنگری و وظیفه ذاتی خود ساعی بوده و از هیچ مجاهدانه تلاش کرده اند تا سهم خود را نسبت به مردم ادا کنند.

 هرچند رسانه در بستر تاریخی خود دستخوش تغییرات و تحولات وسیعی شده است که آن را با حوزه‌های فن اوری های نوین و فضای چند رسانه ای  گره زده است‌ اما هزاره جدید با رویکرد ارتباط محور خود نیازهای اطلاعاتی و دانشی خود را در بستر رسانه جستجو می‌کند و با این توصیف نهادینه شدن ارتباطات چند وجهی درون صنفی بیشتر از پیش لازم و ضروری به‌نظر می‌رسد.

جشنواره های حوزه رسانه و فعالیت های فرهنگی به عنوان  فرصت‌های رسانه‌ای زمینه‌های حضور یا انجام کار برای صاحب پیام، مخاطب و پیام را در رسانه و رسانگری شامل می‌شود که به‌ طور خلاصه شامل رسانه های دیداری، شنیداری، گفتاری و آمیخته است و به طور حتم تشکیل نهادهای متمرکز و هدفمند با حضور فعالان عرصه فرهنگ و هنر و رسانه، با گرایشات گوناگون و گسترش یافته منجر به معرفی و شناسایی گسترده و عمیق‌تر  روزنامه نگاران ،خبرنگاران ،عکاسان مطبوعاتی وهنرمندان و اندیشمندان، تسهیل در امر مراجعه به آثار هنری و فرهنگی و ارتباط با صاحبان آثار، رونق روز افزون کارکردهای فرهنگی و هنری و روشمند شدن نظام ارزش‌گذاری بر آثار و محصولات  بر میبنای تلاش فعالان رسانه ای در این عرصه می‌گردد

در سالیان اخیر به دلایل متعددی سواد رسانه‌ای که یک نوع درک متکی بر مهارت است که می‌توان براساس آن انواع رسانه‌ها را از یکدیگر تمیز داد و انواع تولیدات رسانه‌ای را از یکدیگر تفکیک و شناسایی کرد به شدت رشد کرده است اما دلیلی بر بی توجهی فعالان رسانه ای نبوده و بر سختی فعالیت انان نیز افزوده ست.

 سواد رسانه‌ای امروز، به دنبال مقابله با کارکردهای رسانه‌های بزرگ غالب است که هدف‌ آنها تأمین غلبه فرهنگی، تعمیم فلسفه سیاسی و حفظ قدرت‌هایی است که خود این رسانه‌ها محصول آنها هستند و به همین دلیل ضرورت توجه به اصحاب رسانه بیش از پیش مورد توجه قرار می گیرد. در زمانه ای که  غول های فناوری و رسانه ای دنیا با ترکیب فضای سایبر و فضای تلویزیون های بین المللی (ماهواره) به رسانه های صوتی و تصویری تعاملی دست یافته اند و امید دارند با عرضه گسترده آن به بازارهایی نظیر ایران، رسانه هایی ترکیبی با سطح انتشار فراگیر را در اختیار بگیرند که در قالب آن مخاطبان  ایرانی، با سازمان های رسانه ای  بزرگ جهان و برنامه های در حال پخش، ارتباط گرفته، ضمن تهییج دیگر مخاطبان به برقراری ارتباط و ابراز عقیده، گردانندگان را در تولید برنامه هایی پربیننده تر همراهی کنند.

آنها با این کار بر دشواری فعالیت فعالان رسانه ای افزوده است و تلاش می کنند تا از دموکراتیک شدن رسانه ها جلوگیری کنند. ظهور مخاطبان انتخابگر، مخاطبان تاثیرگذار، مخاطبان حاضر و در آینده نزدیک  با حضور «مخاطب-رسانه ها» که مخاطبینی با دایره تعریفی رسانه های جمعی هستند، رسالت رسانه ای ها را در  روند رو به رشد رسانه ها در حرکت استحاله فرهنگی برای ایران اسلامی سخت کرده است و وظیفه متولیان فرهنگی و نهادهای مرتبط است تا با تکریم واقعی فعالان رسانه ای در طول ایام سال به تلاش و همت این جهاد گران بی ادعای حوزه فرهنگ توجه نمایند تا در برابر تلاش خصمانه دشمن که به از بین بردن اعتقادات و مرزبندی های رفتاری و اخلاقی جامعه یایرانی همت گماشته اند بتوانند تلاشی در خور و شان ایران اسلامی را از خود نشان داده و به نقش خود اهمیت بیشتری دهند تا تلاش جنگ نرم دشمنان را خنثی کنند.   

تاریخ مطبوعات و رسانه ای ایران از زمان طرح ریزی آن  حدود ۱۰ دهه قبل تا کنون، نمایانگر نقش محوری روزنامه نگاران، نویسندگان مطبوعات و عکاسان در ارتقا و ساماندهی دانش، هنر، فرهنگ و شکل گیری تدریجی ساختارهای روابط اجتماعی و فرهنگی و سیاسی مردم بوده است و این روند توسعه یافتگی در حوزه رسانه نیز بر اهمیت نقش این گروه بی ادعای حوزه فرهنگ در دوران معاصر مورد توجه بوده و هست.