به گزارش آتیه‌آنلاین، در سال ۱۳۳۷ پیشنهاد ورود فرستنده‌های تلویزیونی توسط یک سرمایه‌دار بخش خصوصی به دولت داده شد و دولت نیز آن را پذیرفت و قرار شد که این بخش تحت پوشش  وزارت پست و تلگراف و تلفن فعالیت خود را آغاز کند. پس از آن در تیر ماه همان سال مجلس شورای ملی نیزبا تصویب ماده‌ای چهار تبصره‌ای به آن وجهه‌ای قانونی بخشید 
سپس در ساعت پنج عصر یازدهم مهر ماه سال ۱۳۳۷ برای اولین بار تلوزیون در جمع خانواده‌های ایرانی متولد و پس از آن به عضوی نامیرا در میان مردم تبدیل شد.  
عضوی که در ابتدا کار خود را با چند برنامه محدود آغاز کرد، اما رفته رفته به تعداد و تنوع برنامه‌های خود افزود و برای هر مخاطبی در هر سن و سالی برنامه‌ای مطابق با سلیقه اش در نظر گرفت و اینگونه بیش از پیش جایگاه خود را در خانه‌ها تثبیت کرد.
از بعد از انقلاب اسلامی تا همین چند سال پیش تلوزیون نقشی پر رنگ در اطلاع رسانی و اخبار، پر کردن اوقات فراغت کودکان و بزرگسالان و همچنین در زمینه آموزش داشت. از کاراکترهای خاطره‌انگیز "بابا برقی"، "سمندون" و پیام های بازرگانی خلاقانه و شاد گرفته تا سریال‌هایی که در ساعات پخششان خیابان‌های شهرخلوت می‌شد و بسیاری از خانواده های ایرانی را گرد هم جمع می‌کرد، همگی نشان از اقبال عمومی مردم به تلویزیون داشت.
اما این روزها در حالیکه به گفته‌ی  عبدالعلی علی‌عسگری رئیس رسانه ملی، آمار رسمی تماشای برنامه‌های تلویزیونی بیش از ۸۱ درصد است، نظر سنجی های اخیر برنامه‌های تلوزیونی نشان دهنده ریزش تعداد زیادی از مخاطبان رسانه ملی است و رقم مخاطبین پربیننده ترین برنامه تلوزیون به بیش از ۵۰ درصد نمی‌رسد.  
هرچند برخی از برنامه‌های تلویزیونی همچنان مخاطبان زیادی را به خود اختصاص داده‌ اما نمیتوان این موضوع را نادیده گرفت که تعداد  زیادی از ایرانیان نیز دیگر حتی سریال‌های رسانه ملی را که به صورت رایگان پخش می‌شود تماشا نمی‌کنند و بررسی ها نشان می‌دهد که  تماشای بازپخش سریال‌های قدیمی  و یا خرید سریال‌های شبکه نمایش خانگی  همچنان تعداد بیشتری از مخاطبان را به خود اختصاص داده است.
کتاب‌بازهایی که رغبت تماشا ندارند
این موضوع ما بر آن داشت تا با یک نظر سنجی محدود، میزان اقبال عمومی به برنامه‌ی تلوزیونی "کتاب‌باز" را مورد بررسی قرار دهیم.  
 برنامه تلوزیونی "کتاب‌باز" به تهیه‌کنندگی و کارگردانی محمدرضا رضاییان  و با اجرای سروش صحت، یکی از پر مخاطب ترین برنامه‌ها در یکی از پربیننده‌ترین شبکه‌های رسانه ملی یعنی شبکه نسیم است. بررسی میزان "مشاهده" پست‌های اینستاگرامی "کتاب‌باز" نشان دهنده بازدید بیش از ۱۷۰ هزار نفری از بخش‌های مختلف این برنامه است.  
نظر سنجی  محدود ما درخصوص شناخت این برنامه  در میان قشر دانشگاهی کشور، بیانگر آن بود که از میان یک جمع ۳۴۱ نفری در حدود  ۵۰% به این نظر سنجی هیچ واکنشی نشان ندادند و از کنار آن بی تفاوت گذشتند و  از میان سایر افراد شرکت کننده  بیش از ۶۰% نام این برنامه را شنیده‌ و با آن آشنا هستند.
اما نظرسنجی دوم با موضوع دنبال کردن "کتاب‌باز" نشان داد که از میان ۳۲۱ نفر، تنها رقمی در حدود ۲۶% درصد از قشر دانشگاهی به طور مداوم بخش‌های مختلف این برنامه را دنبال می‌کنند و این در حالی است که محتوای آموزشی "کتاب‌باز" میتواند به خصوص برای این قشر کاربردی تر باشد.  
به هر حال اینکه چرا اقبال عمومی جامعه ایرانی به برنامه‌های تلوزیونی  کمرنگ‌تر از گذشته شده و حتی برنامه‌هایی که از کیفیت ساخت بالایی برخوردارند نیز آنطور که باید مورد توجه قرار نمی‌گیرند، موضوعی است که باید مورد بررسی قرار بگیرد و ریشه یابی شود.

گزارش از: نیلوفر امامی