به گزارش آتیه‌آنلاین، از ابتدای ورود ویروس کرونا به کشور، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در یک اقدام پیشگیرانه کلیه فعالیت‌های هنری اعم از اجرای تئاتر، اکران فیلم و برگزاری کنسرت را تعلیق کرد، حالا نزدیک دو سال است که هیچ کنسرت فیزیکی در کشور برگزار نشده و انتشار آلبوم‌ها از رونق افتاده است. سال ۱۴۰۰ نیز که کشور درگیر موج چهارم ویروس کرونا شد، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در یک اقدام پیشگیرانه کلیه فعالیت‌های هنری اعم از اجرای تئاتر، اکران فیلم و برگزاری کنسرت ها را تعلیق کرد. تا اینکه ۲۱ اردیبهشت امسال معاونت هنری وزارت ارشاد در نامه‌ای به ستاد ملی مقابله با کرونا، درخواست قرار گرفتن اجراهای موسیقی در گروه دو مشاغل و از سرگیری اجراهای موسیقی با رعایت پروتکل‌های بهداشتی را به رئیس کمیته امنیتی، اجتماعی و انتظامی ستاد ارائه داد اما تا به امروز خبری از پاسخ ستاد به نامه معاون هنری درباره برگزاری کنسرت‌ها نیست. حالا که مشخص نیست چرا ستاد ملی مبارزه با کرونا با انتقال اهالی موسیقی به گروه شغلی ۲ موافقت نمی‌کند برخی از تهیه‌کنندگان و خوانندگان هم ترجیح دادند تا کنسرت‌های خود را با قیمت‌های نجومی که همچنان بدون نظارت و کارشناسی مجموعه‌های نظارتی صورت می‌گیرد، در جزیره کیش برگزار کنند.

ادامه توقف کنسرت‌ها شرایط موسیقی را بحرانی‌تر می‌کند

در همین راستا حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) معتقد به آغاز از سرگیری فعالیت اجراهای زنده موسیقی در گونه‌های موسیقی ایرانی، موسیقی کلاسیک و موسیقی نواحی به شرط رعایت پروتکل‌های بهداشتی است. وی می گوید:« اگرچه از بدنه مدیران ارشد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تلاش زیادی برای حل مشکلات هنرمندان موسیقی و حوزه‌های نظیر تئاتر و هنرهای تجسمی ندیدیم اما من شاهد این بوده‌ام که در دفتر موسیقی وزارت ارشاد کارها و فعالیت‌های مستمر و بیشتری برای امور معیشتی و اجرایی هنرمندان این حوزه انجام گرفته که امیدوارم به نتایج مطلوبی برسد. این در حالی است که ما در خانه موسیقی حسب وظیفه صنفی که داریم به صورت جداگانه با وزارت بهداشت مکاتباتی داشتیم که هرچه زودتر درباره نحوه فعالیت صنفی هنرمندان و فعالان حوزه موسیقی در ایام کرونایی به ویژه در وضعیت نارنجی، زرد و آبی تصمیمات لازم اتخاذ شود. حتی خود من در جلسه‌ای که با آقای نمکی داشتم به صورت مستقیم تاکید کردم که باید برای برون رفت از این بحران صنفی تصمیمات تازه‌ای اتخاذ شود. به هر حال اگر در زمینه برگزاری کنسرت‌ها اقدام عاجلی صورت نگیرد، بازهم شاهد اتفاقات بحرانی‌تری در ایام کرونایی پیرامون حوزه موسیقی خواهیم بود.»

اگرچه برگزاری کنسرت‌ها در این شرایط کورسوی امیدی برای موسیقی در روزهای سخت به حساب می‌آید اما مهم‌ترین اتفاق کنسرت‌های حضوری کیش، قیمت بلیت آنهاست که خواننده‌های پاپ در جزیره مرفه‌نشین ایرانی از ١٨٠ تا ٣٦٠ هزار تومان برای  هر بلیت طلب کرده‌اند. همین موضوع سبب شده تهیه‌کنندگان موسیقی بیش از اینکه اجرای کنسرت در تهران را مطالبه کنند؛ خواهان اجرا در جزیره کیش،به دنبال منفعت مالی باشند.از طرفی این افزایش قیمت ها به طور حتم زنگ خطری جدی برای آن دسته از مخاطبانی است که بعد از آزاد شدن برگزاری کنسرت‌ها در تهران و شهرهای دیگر باید منتظر افزایش چشمگیر و غیرمنطقی قیمت بلیت کنسرت‌ها به بهانه ظرفیت ۵۰ درصدی سالن‌ها باشند. در حالی که پیش از این نیز در سال‌های اخیر تقریباً به دلیل قیمت بسیار بالای بلیت کنسرت‌ها در نسبت با کیفیت متوسط برنامه‌ها به طور کامل از سبد فرهنگی خانوار ایرانی خارج و تبدیل به یک کالای لوکس فرهنگی شده است. با این حال به نظر می رسد اگر کنسرت‌ها در تهران و دیگر شهرها هم بازگشایی شوند، احتمالا باید منتظر افزایش قیمت بسیار زیادی در رقم بلیت کنسرت‌ها  و دور تر شدن قشر عادی از این هنر باشیم.