به گزارش آتیه‌آنلاین، نامزد حزب دموکرات در این میان رویکردی متمدنانه‌تر پیش گرفته و ضمن ابراز اطمینان از پیروزی، هواداران خود را دعوت به آرامش کرده است. ترامپ اما، به قول «برنی سندرز» سناتور ایالت ورمانت، روش مبتنی بر هوچی‌گری را پیش گرفته است. سروصدای ترامپ و اعمال فشار بلوک جمهوری‌خواه سبب شد که آرای ایالت‌هایی چون جورجیا مورد بازشماری قرار بگیرد. کانال ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی گزارش داده که نتایج جنجالی این انتخابات به تنش و متشنج شدن اوضاع در کاخ سفید انجامیده است. روزنامه لبنانی النهار نیز جَوِ کاخ‌سفید را بسیار بد توصیف کرده است. این در حالی است که شبکه سی‌بی‌اس نیوز گزارش داده که برخی دستیاران ترامپ در محل کار خود حاضر نشده‌اند و رئیس‌جمهور نیز مدام بر سر همه داد زده و از وکلایش می‌خواهد تا دست به کار شوند و هرطور که شده جلوی ادامه شمارش آرا را بگیرند.

به‌رغم تمامی این تنش‌ها، یک نکته را نمی‌توان نادیده گرفت؛ حتی اگر بایدن بتواند بدون دردسر به «اتاق بیضی» راه پیدا کند، چالش‌های بسیاری سر راه او قرار دارد. از یک سو، ناسیونالیسم و بیگانه‌هراسی حاکم بر آمریکا که از زمان روی کار آمدن ترامپ بسیار پررنگ‌تر شده بود، همچنان بر بدنه اجتماعی ایالات متحده حاکم است. این امر که مجلس سنا همچنان در کنترل جمهوری‌خواهانی است که در نهایت با بخش اعظم اقدام‌های ترامپ طی این چهار سال موافق بودند، خود نشان می‌دهد که بایدن در صندلی ریاست‌جمهوری آنچنان نمی‌تواند نفس راحتی بکشد. تلاش او برای بازگرداندن شماری از تصمیم‌های بحث‌برانگیز ترامپ، از جمله خروج از توافق آب‌وهوایی پاریس، صرفاً با موافقت سنای آمریکا ممکن می‌شود. از سوی دیگر، شماری از رویکردهای ترامپ در زمینه سیاست خارجه، از ضدیت برجام گرفته تا نزاع با چین، همچنان طرفدارانی در میان سیاستمداران آمریکایی دارد.

بسیاری از تحلیل‌گران انتظار داشتند با شروع اعتراض‌های ترامپ به نتایج انتخابات، «میچ مک‌کانل»، رئیس اکثریت جمهوری‌خواه در سنا با او همراه شود؛ اما او طی بیانیه‌ای خواستار ادامه شمارش آرای قانونی شد، امری که از منظر برخی تحلیل‌گران معادل امتناع از حمایت وی از رئیس‌جمهور بود. با این همه، نباید از یاد برد که دست آخر، مک‌کانل جمهوری‌خواهی دوآتشه است که حراست و صیانت از سازوکار سیاسی حزب خود را بر بقای فردی چون ترامپ ترجیح می‌دهد. این بدان معناست که در نهایت او حاضر نخواهد شد از اصول بنیادین حزب خود عبور کند که در بسیاری از موارد همراستا با برخی اقدام‌های ترامپ بوده است.

نکته دیگری که بایدن در نخستین روزهای رسیدن به ریاست‌جمهوری خود باید بدان توجه کند، بحران‌های گوناگونی است که دامن‌گیر جامعه آمریکا شده است. پاندمی کرونا در آمریکا نه ‌تنها پایان نیافته، بلکه ابعاد جدیدی نیز به خود گرفته است. بنا به آخرین آمار، ‌تاکنون بیش از ۱۰ میلیون نفر در سراسر این کشور به کووید-۱۹ مبتلا شده و ۲۴۲ هزار و ۲۶۱ تن نیز در پی این ویروسِ کشنده، جان خود را از دست داده‌اند. ترامپ با تمامی زرق و برقِ نمادین خود و وعده‌هایی که درباره تولید زودهنگام واکسن داده بود، نتوانست مانع از آن شود که آمریکا از منظر شمار مبتلایان و جان‌باختگان بدل به نخستین کشور در جهان نشود. بنابراین، نخستین دشواری پیش رو برای نامزد حزب دموکرات سروکله زدن با ویروسی است که از بسیاری جهات همچنان ناشناخته بوده و مدام تغییر ماهیت می‌دهد. نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا، پیش از شروع رقابت‌های انتخاباتی دست به بازی خطرناکی زد و بسته‌ای دو تریلیون دلاری را در زمینه کمک مالی عواقب اقتصادی پاندمی کووید-۱۹ ارائه داد، اما مشکل اینجاست که کنگره آمریکا شاهد خیزش «موج آبی» نبوده و تصویب چنین بسته‌ای نیازمند جنجال‌های بسیار خواهد بود. نباید از یاد بُرد که بسته آغازین کمک‌های اقتصادی پاندمی در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ به چالش‌های بسیار میان جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها انجامید و به نظر نمی‌رسد که چنین بحرانی با سر کار آمدن بایدن کمرنگ شود.

نشستن بایدن بر صندلی ریاست‌جمهوری معادل مواجهه با چنین مشکلاتی است. برای مردم آمریکا بیش از هر چیز وضعیت معیشتی و اقتصادی اهمیت دارد و نامزد حزب دموکرات برای برآورده کردن این امر باید توافق‌ها و سازش‌های بسیاری را با حزب مخالف، یعنی جمهوری‌خواهان کنگره صورت دهد. از سوی دیگر، کرونا به موج بیکاری افسارگسیخته در آمریکا انجامیده و افزایش شمار مبتلایان راه‌حلی جز تعطیلی‌های چندهفته‌ای و متعدد ندارد که این امر خود نیازمند تامین مالی کسانی است که در پی این تعطیلات اجباری از کار بیکار شده‌اند. وی همچنین باید تمامی سازوکارها برای بازگرداندن اقتصاد آمریکا به مسیر همیشگی خود را پیش بگیرد. نظام سلامت عمومی، تحصیلات عادلانه‌تر و غیره از جمله موضوعاتی هستند که در مرکز کارزار انتخاباتی بایدن قرار داشته و با ورود او به کاخ‌سفید، بدل به محل گمانه‌زنی و چالش با حزب جمهوری‌خواه خواهد شد.

نکته دیگر در زمینه سیاست خارجی است که می‌تواند کار را برای بایدن سخت کند. بایدن بی‌تردید نخواهد توانست ضررهای به ‌بار آمده از چهار سال ریاست‌جمهوری ترامپ را در مدتی کوتاه از میان ببرد. در زمینه مسئله‌ای چون قرارداد آب‌وهوایی پاریس، جمهوری‌خواهان و لابی شرکت‌های چندملیتی که در پس آنان پناه گرفته‌اند، بی‌تردید مانع از آن خواهند شد که این بازگشت، بی‌دردسر یا حتی ممکن باشد. بنابراین آنچه می‌توان در دوران چهار سال آینده ریاست‌جمهوری بایدن انتظار داشت، مجموعه‌ای پیچیده و انبوه از سازش‌ها و مصالحه‌ها با طرف‌های مخالف خواهد بود. بایدن پیشتر اعلام کرده بود که در صورت رسیدن به پست ریاست‌جمهوری صلح را به خاورمیانه خواهد آورد. وی همچنین عنوان کرده بود که با همکاری‌های گسترده می‌توان با تهران به توافق رسید. این در حالی است که توافق هسته‌ای با ایران (برجام) در زمان ریاست‌جمهوری «باراک اوباما»، رئیس پیشین کاخ سفید، منعقد شد و بایدن نیز بر آن نظارت و دخالت مستقیم داشت. این در حالی است که یک وزیر کابینه رژیم صهیونیستی معتقد است پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات آمریکا مسیر جنگ میان ایران و این رژیم را همواره خواهد کرد. «تزاشی هانگبی»، وزیر شهرک سازی در کابینه رژیم صهیونیستی که همانند دیگر هم قطارهایش تمایلی به روی کار آمدن جو بایدن در کاخ سفید ندارد، مدعی شد که «سیاست‌های بایدن در قبال برنامه هسته‌ای ایران زمینه جنگ میان تهران و تل‌آویو را هموار می‌سازد». این وزیر اسرائیلی در ادامه افزود که ما نگرانی زیادی از بابت سیاست‌های دموکرات‌ها در قبال شهرک‌سازی و دیگر مسائل نداریم، اما موضوع ایران فرق دارد و اسرائیل باید در این باره نگران باشد. این را نیز نباید از یاد برد که به‌رغم اقبال بسیاری که بایدن در این انتخابات پیدا کرد، هنوز بخشی زیاد از جامعه آمریکا هستند که به‌طور کلی با دستورالعمل‌ها و ایدئولوژی راست‌گرایانه و بیگانه‌هراسانه ترامپ همذات‌پنداری می‌کنند و این امر سبب خواهد شد اوضاع برای بایدن در زمینه اقناع آرای عمومی و راهبری افکار مردم بسیار سخت‌تر شود.