به گزارش آتیه آنلاین، اسفند ۹۸ که به دلیل بحران جهانی کرونا، کلیه فعالیت‌های فرهنگی و هنری به حالت تعلیق درآمد و فعالیت بسیاری از پروژه‌های سینمایی متوقف شد، یک کارگروه مدیریت بحران کرونا نیز در خانه سینما تشکیل شد که تعطیلی و رعایت پروتکل‌ها را در پروژه‌ها پیگیری می‌کرد اما بعد از مدتی با بروز یک‌سری اختلاف‌ها، دیگر از این کارگروه خبری نشد و پس از گذشت چندین ماه، ساخت برخی فیلم‌ها و سریال‌ها از سر گرفته شد.

این روزها اما از آنجاکه موج چهارم کرونا از دفعات پیش سهمگین‌تر است، روابط عمومی سازمان سینمایی اعلام کرد که در شهرهایی که از سوی ستاد ملی کرونا قرمز اعلام می‌شوند با توجه به ممنوعیت تجمع، تهیه‌کنندگان پروژه‌های سینمایی و نمایش خانگی ملزم به توقف فیلمبرداری و رعایت کامل شرایط تولید در وضعیت قرمز کرونایی هستند. با این حال نه درخواست‌های سازمان سینمایی و خانه سینما و نه الزامات ستاد ملی کرونا هنوز نتوانسته برخی گروه‌های فیلمبرداری را به تعویق و توقف کار مجاب کند و خبر رسیده که تعدادی از این گروه‌ها همچنان مشغول کار هستند و اعضای این گروه‌ها باید در شرایطی که حضور در اجتماعات خطر جانی دارد، برای رسیدن به مطالبات مالی‌شان به سر کار بروند.

اگرچه در هفته گذشته، پروژه سینمایی «تفریق» به کارگردانی مانی حقیقی کار را تعطیل کرد و در روزهای اخیر نیز پروژه‌های سینمایی «شهرک» به کارگردانی علی حضرتی، «کوزوو» به کارگردانی میثم هاشمی‌طبا، «نگهبان» به کارگردانی رضا میرکریمی و سرالن «دراکولا» به کارگردانی مهران مدیری کار را تا زمان بهبود اوضاع شیوع کرونا تعطیل کرده‌اند. با این حال تعدادی از صاحب نظران معتقدند باید خوراک فرهنگی  مردمی که در خانه می مانند تامین شود و خبر رسیده که تعدادی از گروه‌ها همچنان مشغول کار هستند و همین سبب اعتراض و انتقاد بعضی عوامل این گروه‌ها شده است. چراکه  اگر کسی بخواهد برای حفظ سلامتی‌اش سر کار حاضر نشود، با پرداخت نکردن دستمزدش او را نقره داغ می کنند.

چرا پروژه‌های فیلمبرداری تعطیل نمی‌شوند؟

در همین راستا رئیس انجمن دستیاران فیلمبردار خانه سینما از نبود نظارت، اجرایی نشدن کامل و دقیق پروتکل‌های بهداشتی در برخی پروژه‌ها و ادامه فیلمبرداری‌ها انتقاد کرد و بیان داشت: «این روزها پروژه‌های مختلفی در سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون در حال تولید و فیلمبرداری است که متاسفانه در برخی از آن‌ها پروتکل‌های بهداشتی به درستی رعایت نمی‌شوند و اقلام لازم بهداشتی هم به میزان کافی از سوی گروه‌ها تهیه نمی‌شود و همه چیز به خود افراد سپرده شده است. سرمایه‌گذاران و تهیه‌کننده‌ها معتقدند توقف فیلمبرداری باعث ضرر و زیان آن‌ها می‌شود و شاید من هم در آن موقعیت بودم موضعی مشابه داشتم ولی واقعیت این است که در پروژه‌های فیلمبرداری افراد ارتباط نزدیکی با هم دارند و متاسفانه پروتکل‌ها آن‌طور که باید رعایت نمی‌شوند و بدتر از آن این‌که هیچ نظارت بالادستی هم وجود ندارد. در صورتی که اگر تهیه‌کننده‌ها پیگیری نمی‌کنند باید در مرحله بعدی حتما از طریق وزارت ارشاد یا دستگاه‌های متولی دیگر نظارت صورت گیرد و به تعویق کار در این دوران خاص دستور داده شود. آیا باید منتظر فاجعه باشیم تا تصمیمی جدی گرفته شود؟»

ابتلای ۲۲ نفر از عوامل یک فیلم

همچنین امیرحسین قاسمی صداگذار سینما درباره وضعیت فعالیت این روزهای پروژه‌های سینمایی می گوید: «این روزها مشغول صداگذاری «لاک‌پشت و حلزون» هستم که در استودیو با رعایت موارد بهداشتی انجام می‌شود اما نکته‌ای که وجود دارد این است که این روزها گروه تولید فیلم‌ها در خطر بسیاری هستند. می‌دانم صاحبان دو پروژه حدود سه روز است که کار را تعطیل کرده‌اند چون نمی‌شود ماجرای کرونا را شوخی گرفت اما با این حال برخی دیگر مشغول کار هستند. وی افزود: در برخی پروژه‌ها مسئول کنترل پروتکل‌های بهداشتی مستقر هستند، آنها هفته‌ای یک‌بار از عوامل تست می‌گیرند و وقتی متوجه می‌شوند کسی مبتلاست به او می‌گویند چند روزی سرکار نیاید اما ممکن است فرد بیمار پیش از آن چندین نفر را آلوده کرده باشد! این موضوع به ویژه در پروژه‌هایی که سیاهی لشکر دارند به مراتب خطرناک‌تر است؛ بنابراین نمی‌شود جلوی بیماری را گرفت. برای مثال من شنیده ام در یکی از فیلم‌ها ۲۲ نفر از عوامل به بیماری کرونا مبتلا شده اند.

قاسمی همچنین بیان کرد: به دلیل هزینه‌های زیاد ساخت نمی‌شود کار را تعطیل کرد. تصور کنید به سختی 50 نفر را برای ساخت یک فیلم جمع کنید چگونه می‌شود به راحتی این پروژه را بعد از آغاز کار تعطیل کرد؟ تهیه‌کننده هم راغب به تعطیلی نخواهد بود اما برای حفظ سلامت عوامل تولید پروژه باید کار تعطیل شود. از سوی دیگر این تعطیلی‌ها به اهالی سینما ضربه می‌زند و در این مورد باز هم اهالی تولید بیشترین آسیب را می‌بینند، چون  امنیت شغلی ندارند.»

این روزها که  بیشتر مشاغل در کشور به حالت تعطیل یا نیمه تعطیل درآمدند، طبیعی است که گروه‌های فیلمسازی هم باید کارشان را متوقف کنند و جای سوال است که چرا با وجود از دست دادن هنرمندانی همچون کریم اکبری مبارکه، اکبر عالمی، کامبوزیا پرتوی، پرویز پورحسینی، چنگیز جلیلوند و... که به سختی می‌توان جایگزینی برایشان یافت، هنوز هیچ نظارتی نه از سوی خانه سینما و نه از سوی دستگاه‌های متولی بالاتر وجود ندارد؟