امرالله احمدجو، کارگردان و فیلمنامه نویس پیشکسوت کشورمان سریال‌هایی از جمله «روزی روزگاری»، «تفنگ سرپر» و «پشت کوه‌های بلند» را برای تلویزیون کارگردانی کرده است و در سینما علاوه بر کارگردانی «شاخه‌های بید» نگارش فیلمنامه آثاری همچون «تفنگ‌های سحرگاه» و «دنیای وارونه» را نیز در پرونده کاری خود دارد، معتقد است که باید سینما و تلویزیون جایگاه سابق خودشان را در جامعه پیدا کنند. وی در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین درباره وضعیت نابسامان این روزهای سینمای ایران و کاهش آمار مخاطبان حتی در زمان بازگشایی اظهار کرد: اگرچه سینما رفتن همچنان حالت آیینی خود را در میان مردم حفظ کرده است و دیدن فیلم دسته جمعی در تاریکی لذت دیگری دارد اما از آنجایی که خانواده‌ها معمولا جمعی به سینما می روند؛ جمع هزینه‌های این تفریح که شامل پول بلیت، هزینه‌های ایاب و ذهاب، تنقلات، تغذیه و... است، برای خانواده‌های کم درآمد مشکل بزرگی است که احتمالا قادر به فراهم کردن و پرداختش نخواهند بود. از طرفی در حال حاضر با روی کار آمدن اکران آنلاین فیلم‌ها و فراهم شدن امکان تماشای فیلم‌های روز که به مراتب ارزان‌تر و آسان‌تر از سینما رفتن هستند، طبیعی است که بازار سینما آن رونق مطلوبی را که تهیه‌کنندگان خواهانش هستند نحواهد داشت!
این کارگردان پیشکسوت با بیان اینکه در این وضعیت مبهم سینما باید برنامه‌ریزی و چشم‌انداز مناسبی داشت، افزود: یکی از اصلی‌ترین و بزرگترین مشکلات سینمای ما معلوم نبودن دیدگاهمان به این فعالیت فرهنگی امروزی است که هزاران مشکل را موجب شده است. آنچه را که در عمل شاهد هستیم اسمش را و البته اسم دلجویانه‌اش را اعمال سلیقه گذاشته‌اند که در واقع اسم حقیقی‌اش متاسفانه اعمال بی‌سلیقگی می‌شود چرا که سلیقه به خودی خود حامل بار مثبت است. باید سینما و تلویزیون را از اعمال بی‌سلیقگی نجات داد در غیر این صورت، این بی برنامگی دراز مدت بر فیلم سازی، سینما و تلویزیون را از بین خواهد برد.
وی در ادامه گفت: در واقع ما هنوز دیدگاهمان را در این باره مشخص نکردیم که از سینما چه می‌خواهیم و چه نوع سینمایی برایمان دلخواه‌ترین است اگر سینمای تجاری می‌خواهیم و فیلم‌هایی که سرمایه‌هایشان را همراه با سود برگردانند؟ در این صورت باید اصول و قواعد اینگونه فیلم‌ها را با دقت شناسایی و برایشان برنامه‌ریزی کرد و اگر می‌خواهیم فیلم‌های فرهنگی بسازیم باید جور دیگری برای آن برنامه‌ریزی شود. از نظر من سیستماتیک عمل کردن قطعا تجربه بهتری را در پی دارد همچنان که تجربه سایر کشورها این را نشان می‌دهد. کشوری مانند کره که زمانی به گرد پای سینما ایران نمی‌رسید در سال‌های اخیر با کارشناسی دقیق برای بهبود فیلمسازیش، آستین بالا زد و این سیستماتیک عمل کردن در نهایت منجر به این شد که ما چند سال است فیلم‌ها و سریال‌هایشان را دوبله می‌کنیم و می‌خریم. حتی فیلمسازی ترکیه، جدا از محتوا و کیفیت کارهایی که ارائه می‌دهد که بسیار نازل است اما با برنامه‌ریزی جلو رفت و به آنچه هدف‌گذاری کرده بود، رسید. امیدوارم فیلمسازی ما نیز مانند گذشته که پیشرو بود مجددا جایگاه خودش را پیدا کند و سینمای نجیب و فرهنگی داشته باشیم که البته دست یابی به آن نیازمند برنامه‌ریزی‌های مدون و بازنگری اساسی و بنیادی و یک همت بلند است.
احمدجو در خصوص وظیفه دولت در زمینه این برنامه‌ریزی و حمایت مالی گفت: با وجود شرایط موجود و نزدیک شدن سینمای ایران به ورشکستگی، دولت باید بسیار جدی‌تر از گذشته به حمایت از سینماداران و فیلمسازان بپردازید. در سال‌های اخیر سینما و فیلمسازی جایگاه ویژه‌ای در دنیا پیدا کرده است و جایگزین مطالعه در میان مردم شده، بخصوص در جامعه ما که مردم اساسا مطالعه‌گریز هستند، این هنر بیشتر جا باز کرده است. و ظیفه دولت این است که در زمینه برنامه‌ریزی و حمایت مالی برای برون رفت از این شرایط اهتمام ویژه‌ای داشته باشد.
نظر شما