به گزارش آتیه آنلاین، اسفند ۹۸ به دلیل بحران جهانی کرونا، کلیه فعالیت‌های فرهنگی و هنری به حالت تعلیق درآمد و فعالیت بسیاری از پروژه‌های سینمایی متوقف شد. یک کارگروه مدیریت بحران کرونا نیز در خانه سینما تشکیل شد که تعطیلی و رعایت پروتکل‌ها را در پروژه‌ها پیگیری می‌کرد اما بعد از مدتی با بروز یک‌سری اختلاف‌ها دیگر از این کارگروه خبری نشد و پس از گذشت چندین ماه، ساخت برخی فیلم‌ها و سریال‌ها از سر گرفته شد.
این روزها اما از آنجاکه موج چهارم کرونا از دفعات پیش سهمگین‌تر است، روابط عمومی سازمان سینمایی اعلام کرد که در شهرهایی که از سوی ستاد ملی کرونا قرمز اعلام می‌شوند با توجه به ممنوعیت تجمع، تهیه‌کنندگان پروژه‌های سینمایی و نمایش خانگی ملزم به توقف فیلمبرداری و رعایت کامل شرایط تولید در وضعیت قرمز کرونایی هستند؛ با این وجود همچنان خبرهایی از تولید فیلم کوتاه، بلند داستانی و مستند به گوش می‌رسد.
این روزها که بیشتر مشاغل در کشور به حالت تعطیل یا نیمه تعطیل درآمدند، طبیعی است که گروه‌های فیلمسازی هم باید کارشان را متوقف کنند و جای سوال است که چرا با وجود از دست دادن هنرمندانی همچون کریم اکبری مبارکه، اکبر عالمی، کامبوزیا پرتوی، پرویز پورحسینی، چنگیز جلیلوند و... که به سختی می‌توان جایگزینی برایشان یافت، هنوز هیچ نظارتی نه از سوی خانه سینما و نه از سوی دستگاه‌های متولی بالاتر وجود ندارد؟
در همین راستا روز گذشته رئیس انجمن دستیاران فیلمبردار خانه سینما از نبود نظارت، اجرایی نشدن کامل و دقیق پروتکل‌های بهداشتی در برخی پروژه‌ها و ادامه فیلمبرداری‌ها انتقاد کرد و بیان داشت: «این روزها پروژه‌های مختلفی در سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون در حال تولید و فیلمبرداری است که متاسفانه در برخی از آن‌ها پروتکل‌های بهداشتی به درستی رعایت نمی‌شوند و اقلام لازم بهداشتی هم به میزان کافی از سوی گروه‌ها تهیه نمی‌شود و همه چیز به خود افراد سپرده شده است. سرمایه‌گذاران و تهیه‌کننده‌ها معتقدند توقف فیلمبرداری باعث ضرر و زیان آن‌ها می‌شود و شاید من هم در آن موقعیت بودم موضعی مشابه داشتم ولی واقعیت این است که در پروژه‌های فیلمبرداری افراد ارتباط نزدیکی با هم دارند و متاسفانه پروتکل‌ها آن‌طور که باید رعایت نمی‌شوند و بدتر از آن این‌که هیچ نظارت بالادستی هم وجود ندارد. در صورتی که اگر تهیه‌کننده‌ها پیگیری نمی‌کنند باید در مرحله بعدی حتما از طریق وزارت ارشاد یا دستگاه‌های متولی دیگر نظارت صورت گیرد و به تعویق کار در این دوران خاص دستور داده شود. آیا باید منتظر فاجعه باشیم تا تصمیمی جدی گرفته شود؟»
این درحالی ست که شیوع ویروس کرونا و تعطیلی یک ساله سینماها تعداد بسیار زیادی فیلم را پشت در اکران نگه داشته و صف اکران، به چنان درازایی رسیده که تاریخ سینمای ایران هیچ‌گاه شاهدش نبوده است و کسانی که امسال فیلمی را جلوی دوربین برده‌اند در بهترین حالت تا یک‌سال‌ونیم آینده هیچ‌شانسی برای نمایش عمومی ندارد.
محمد اطبایی پخش کننده بین المللی سینمای ایران در این باره می گوید: «همیشه در طول سال‌های اخیر هیچ نسبت منطقی بین عرضه و تقاضا در سینما وجود نداشته است. یعنی بیشتر از ظرفیت‌های نمایشی چه در داخل چه در خارج، روی تولید متمرکز شدیم. انگار در تولید سودی وجود دارد که هیچ وقت متوقف نمی‌شود. وی درباره ارائه آمار تولیدات افزود: در سال ۲۰۱۹ حدود ۱۳۱ فیلم تولید شده که آن‌ها را ثبت کردم. حالا بخشی از این آثار اکران می‌شود؛ تعدادی به هنر و تجربه می‌رود و بخشی به جشنواره‌ها می‌روند. تعدادی از این فیلم‌ها پروانه ندارند و برای نمایش در ایران اقدامی نمی‌کنند. به این ترتیب ۱۳۱ فیلم داریم که از این تعداد ۶۹ فیلم اکران کردیم و ۶۲ فیلم رنگ پرده ندیدند. سال ۲۰۲۰ به واسطه شرایط همه گیری کرونا مانند بقیه کشورهای دنیا وضعیت خوبی نداشتیم. تا این لحظه ۸۹ فیلم تولید کردیم که فقط ۱۹ اثر اکران شدند و ۷۰ فیلم پشت در سینماها باقی ماندند. در سال ۲۰۲۱ تا این لحظه، ۲۰۴ فیلم در مراحل مختلف قرار دارند. با یک جمع ساده متوجه می‌شویم ۳۳۶ فیلم منتظر اکران هستند. پس تقریبا برای سه سال فیلم داریم با این حال همچنان تولید ادامه دارد و متوقف نمی‌شود.»
نظر شما