شهرام غریب در ارتباط با تأثیرگذاری تجهیزات ایمنی و استانداردهای این حوزه در جهت پیشگیری از حوادث شغلی بیان کرد: «در حوزه ایمنی و پیشگیری از حوادث، تجهیزات موضوعی بسیار مهم و تأثیرگذار به‌شمار می‌روند. تجهیزات ایمنی باید از نظر توان و جنسیت دارای رتبه‌های مشخص و البته دارای گواهی متعبر از ارگان‌های دارای اعتبار باشند. در واقع این تجهیزات باید براساس استاندارهای مشخص و مورد پذیرش در محیط کارگاهی مورد استفاده قرار گیرند.»
او افزود: «همچنین بازدیدهای منظم و دوره‌ای از تجهیزات ایمنی و بررسی سلامت این دستگاه‌ها و ابزار برای استفاده در محیط کار و نیروی کار بهره‌مند از این تجهیزات از دیگر مواردی است که باید مورد توجه باشد.»
این کارشناس ارشد مدیریت ایمنی ادامه داد: «تجهیزات حفاظت از نیروی کار که با نام (PPE) شناخته می‌شوند شامل کلاه، کفش، عینک، دستکش، لباس و بسیاری دیگر تجهیزات هستند. بخش دیگری از تجهیزات شامل مواردی است که با آن‌ها کار انجام می‌شود. بخش دیگر تجهیزات ابزارها و دستگاه‌هایی است که از طریق آن‌ها کارهای خاص پیش برده می‌شوند که جرثقیل‌ها، لیفتراک‌ها و دیگر موارد را دربرمی‌گیرند. هر سه مدل تجهیزات ایمنی اشاره شده باید از لحاظ الگوی سلامت، توان و خستگی براساس زمان بررسی شده و در دستور کار استفاده قرار گیرند.»

تجهیزات بدون بازرسی، وسیله‌ آسیب‌های پنهان
مدرس تخصصی ایمنی در صنایع با تأکید بر اهمیت بازرسی حوزه تجهیزات ایمنی بیان کرد: «وسایل ایمنی در اختیار نیروی کار برای انجام و پیشبرد روند کارهاست. به عبارتی این ابزار ضامن سلامت بیرون آمدن فرد از محیط کار محسوب می‌شوند. تجهیزات بدون بازرسی و نظارت و بدون گواهی سلامت، وسیله‌ای در کمین برای آسیب‌های پنهان به‌شمار می‌رود. هرچقدر از تجهیزات ایمنی بیشتر کار کشیده شود بازرسی، نظارت، تعمیر و حتی تعویض در آن‌ها ضروری‌تر خواهد بود. در واقع این اقدامات در حوزه یکپارچگی‌های مکانیکی است و غفلت از آن‌ها ما را در معرض آسیب‌ها و حوادث حوزه کار قرار می‌دهد. به عبارتی عدم بازرسی، نظارت و اعمال تعمیر و تعویض در ارتباط با تجهیزات، بستر لازم برای ایجاد حوادث را فراهم خواهد کرد.»
غریب افزود: «به‌واسطه توضیحات فوق و اهمیت بهره‌مندی از تجهیزات بازدید روزانه، هفتگی، ماهانه، سالانه و دوره‌ای باید در راستای استفاده سلامت از تجهیزات مورد توجه باشد. این اقدامات بازدیدمحور باید توسط متخصصان صورت گیرد. البته ضرورت دارد این بازرسی‌ها در قالب گزارش، چک‌لیست و جلسات به صورت مستند انجام شود.»

آموزش‌های ویترینی
کارشناس ارشد مدیریت ایمنی با تأکید بر اینکه ایمنی در کشور ما قدرتمند نیست و آموزش‌های این حوزه به هیچ عنوان دیده نمی‌شود، گفت: «آموزش به عنوان ویترین یک سازمان محسوب می‌شود. در واقع آموزش‌ها باید براساس نوع کار، پیشرفت مرحله‌ای پروژه‌ها و سبک رفتاری در محیط کار تدوین و اجرا شوند. افراد با ورود به محیط کار باید فضای کارگاه و خطرات را بشناسند و پس از آن نیروی کار نیازمند فراگیری آموزش‌های تخصصی است. نیروی کار علاوه بر آموزش‌های ایمنی باید طبق تخصص‌ خود، آموزش‌های لازم را ببیند.»

مهم‌ترین رکن کنترل حوادث کار
غریب در ادامه سخنان خود توضیح داد: «آموزش‌های ایمنی و نظارت بر خروجی آن‌ها مهم‌ترین موضوع کنترل حوادث در محیط کار محسوب می‌شوند. شرکت‌هایی که بازرسی و کنترل بر خروجی آموزش‌های حوزه ایمنی را به صورت مستمر انجام می‌دهند، کاهش حوادث کار را در محیط‌های کاری تجربه می‌کنند.»
او اضافه کرد: «آموزش‌ها دیدگاه اهمیت کار، فرد و البته بقای نیروی کار در محیط کار را به افراد تزریق می‌کند. در بسیاری کارگاه‌ها حتی با گذشت چند ماه از اشتغال به‌کار افراد در یک محیط کارگاهی، آموزش‌های ایمنی مقدماتی برای او آغاز می‌شود و این اقدام در واقع فاجعه‌ای در محیط کار به حساب می‌آید. در صورت وقوع این موارد، باید مدیران را مسئول اصلی دانست. همه افراد به فراخور تخصص خود باید در دوره‌های آموزشی مشارکت داشته باشند و به واسطه نوع کار و سمت‌های سازمانی، موظف به حضور در دوره‌های ایمنی هستند.»
او با بیان اینکه آموزش به ما قدرت پیشگیری از حوادث، کنترل حوادث در حین کار در بدترین حالت ممکن، قدرت اعلام، اقدام و بررسی شرایط را در صورت وقوع حادثه می‌دهد، گفت: «بسیاری از نیروهای کار شاغل در کارگاه‌ها برای اعلام حوادث کار، هشدار و انجام مصونیت در شرایط بحران آموزش ندیده‌اند.»
به گفته غریب کارگران آگاهی لازم را برای شرایط اضطراری ندارند و در واقع نیروی کار از طریق تونل‌های آموزشی به کارگاه‌ها وارد نمی‌شود.