سید حسن موسویچلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در گفت وگو با آتیهآنلاین با یادی از نورزهای شاد و خاطرهانگیز گذشته، بر تلاش تمام افراد در راستای نشاطآفرینی در جامعه در روزهای مانده به سال نو اشاره کرد و گفت: در آن روزها همه مردم از فقیر و غنی هر یک به نوعی برای ایجاد فضای شادمانه تلاش میکردند و نقشآفرینی در این مسیر برای آنها اهمیت داشت.
وی با اشاره به دلتنگی خود برای شادیهای ایام نزدیک به نوروز در گذشته، در خصوص پیامد رنجهای فقدان شادی گفت: واقعیت این است که حوزه مددکاری اجتماعی نیز رنجهای فقدان شادی را با عوارضی در سطح فردی و اجتماعی همراه میبیند، بعضاً حتی برخی از تبعات آن اگر نگوییم جبرانناپذیر اما سخت خواهد بود.
این مددکار اجتماعی افزود: قدیمها میگفتند در صورت خوشبودن، چادر هم میشود زندگی کرد اما امروز با وجود امکانات بیشتر و پرزرق و برق بودن ظواهر زندگی، دلخوشیها کمتر شده است، کمرنگ و کمرنگتر شدن هر ساله شادیها در آستانه نوروز واقعیت تلخی است که ما را به حسرتخواریهای مخرب دچار میسازد.
این مددکار اجتماعی در مرور برخی باورهای دیرینه در خصوص رسوم نوروز باستانی گفت: بسیاری بر این باور هستند که باید برای سال جدید، لباس نو خریداری کنند چرا که در غیر این صورت شروع سال جدید، خوشیمن نیست. از رفت و روب خانهها گرفته تا تهیه مقدمات نوروز، خرید لباس و مواد غذایی، تخممرغهای رنگی و تمام کارهای گروهیکه خانوادهها مشارکتی انجام میدادند همه در راستای ایجاد نشاط بود.
موسویچلک نوروز را فرصت مغتنم تجربه زندگی خانوادگی در جامعه خواند و افزود: این ایام فرصت مناسبی برای ایجاد همدلی در خانوادههاست و حتی همین خریدها نیز باعث افزایش حضور و همدلی خانوادهها در کنار یکدیگر است. گاهی مواقع یک پرسش، حال و احوال ساده و یا توجه کوچک به اطرافیان، میتواند در جامعه نشاطآفرین باشد.
این مددکار اجتماعی کنار گذاشتن کینهها و افزایش صمیمیتها را از پیامهای اصلی نوروز برشمرد و گفت: هر اندازه فاصلهها بین مردم بیشتر شود بیم و احتمال بروز آسیبهای متعدد در نبود و کاهش ارتباطات افزایش مییابد بنابراین از نوروز میتوانیم برای زدودن کینهها و نشر مهر و محبت بهره بگیریم. با پرهیز از زخمزدن بر درد مردم، باید تلاشها بر این مهم متمرکز شود که هر فرد خاطرات خود را با خوبکردن حال مردم گره بزند.
رییس انجمن مددکاری اجتماعی ایران تأکید کرد: افراد شاد و موفق در این میان کسانی هستند که نه تنها از کینهجویی پرهیز میکنند بلکه به موازی پیشهکردن گذشت و مهربانی در مسیر اقتصاد و درآمد خانواده ضمن شناسایی درست نیازهای خود هوشمندانه عمل کرده و با اتخاذ این رویکرد در مسیر حفظ و نگاهداشت آئین و رسوم اصیل نوروزی گام برمیدارند.
نظر شما