به گزارش آتیه آنلاین، کامرانی امروز یکم اسفندماه در جریان سلسله نشست‌های بایسته‌های سیاستی پیرامون سمن‌ها، خیریه‌ها و تشکل با موضوع "موانع فعالیت تشکل‌ها، راهبردها برای ارتقای نقش" این فعال حوزه تشکل‌های اقتصادی بیان کرد: نهادسازی برا تشکل‌ها در کشورهای توسعه‌یافته اتفاق افتاده و به این واسطه تقسیم کار بین دولت و جامعه محقق شده است. تفاوتی بین تشکل‌های اقتصادی و اجتماعی وجود دارد؛ اعضای تشکل‌های اقتصادی تاثیرگذاری مستقیم بر اقتصاد را دنبال می‌کنند و تشکل‌های اجتماعی به شکل عام تاثیرگذاری اجتماعی را هدفگذاری می‌کنند.
وی افزود: هرکدام از کارویژه‌های تشکل‌ها اتفاق نیفتد به معنی ایجاد خلل در فعالیت این نهادهای اجتماعی و اقتصادی است؛ یه طور کلی براساس منطق عضویت باید به اعضای تشکل‌ها خدماتی ارائه شود و این مهم، عاملی برای ماندگاری تشکل‌ها محسوب می‌شود.
این فعال حوزه تشکل‌های اقتصادی بیان کرد: تشکل‌ها براساس نقش‌های متفاوت، فعالیت‌های خود را در جامعه پیس می‌برند. کارشناسان موفقیت تشکل‌ها را در کارکردهای صنفی موفق می‌دانند و عملکرد این نهادها را در نمایندگی بخش خصوصی آنچنان موفق نمی‌دانند.
او در ادامه افزود: در حال حاضر نقش مشورت تشکل‌ها به قوای سه‌گانه به صورت قانونی دیده شده است. عموما در اتاق‌های بازرگانی این مهم محقق می‌شود اما عموم تشکل‌ها این امکان را ندارند. همچنین نقش‌هایی دز حوزه تنظیم‌گری و اجزا نیز برای تشکل‌ها درنظر گرفته شده است. به ویژه جای خالی این فعالیت در حوزه تنظیم‌گری به وضوح دیده می‌شود؛ این مهم به قدرت کنترل تشکل برای اعضا اضافه می‌کند.
به گفته وی؛ به طور عمده تغییرات نهادهای فرهنگی و اجتماعی در بلندمدت اتفاق می‌افتد؛ امروزه تشکل‌ها به صورت رسمی و قانونی دارای مشروعیت هستند. در سال‌های ابتدایی انقلاب، شرکت‌های بزرگ با تشکیل شورایی، تأثیر ایجاد اشتغال و ثروت‌آفرینی برای کشور را مطرح کردند و این یکی از کارکردهای تشکل‌های اقتصادی محسوب می‌شد.
این فعال تشکل‌های اقتصادی اضافه کرد: تشکل‌های پاینده به سمت تشکل‌هایی با روابط غیررسمی‌تر از امروز پیش خواهند رفت.
او همچنین توضیح داد: مدیران ناکارآمد و ناشناخته به تشکل‌ها در بخش‌های دولت و خود این نهادهای اجتماعی به روند کارکردی تشکل‌های مختلف آسیب می‌زنند. در این وضعیت تشکل‌ها در سطح گفتار درمانی قرار می‌گیرند و منافع اعضا در این شرایط به دست فراموشی سپرده می‌شود.
به گفته کامرانی؛ تشکل‌های موازی، کاغذی و نیابتی، گاه از درون تشکل‌ها بیرون می‌آیند. همچنین افرادی با نوعی از روابط فرادولتی نیز اختلال در کارکرد تشکل‌ها را موجب می‌شوند.
منابع مالی، نیاز مهم تشکل‌ها است
«امیررضا بیدگلی» مدیر امور تشکل‌های اتاق بازرگانی تهران در ادامه سلسله نشست‌های بایسته‌های سیاستی پیرامون سمن‌ها، خیریه‌ها و تشکل با موضوع «موانع فعالیت تشکل‌ها، راهبردها برای ارتقای نقش» گفت: در بُعد حکمرانی منابع مالی مهم‌ترین ابزار موردنیاز تشکل‌ها است؛ بنابراین منابع مالی را باید اصلی‌ترین موضوع برای تشکل‌ها محسوب کرد.
وی افزود: تصور من این است که ما براساس رهیافت‌های تشکل‌ها، رهیافت برون‌نگر و درون‌نگر را دنبال می‌کنیم و به این واسطه بهتر این است که در حوزه کارکردی تشکل‌ها به مسائل درونی بپردازیم؛ در این راستا باید به کارهای بپردازیم که در سطح تشکل‌ها قابل بیان و ظرفیت چاره‌جویی و حل داشته باشد.
به گفته او؛ حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا منابع مالی در اختیار تشکل‌ها از عضویت است و استقلال لازم را دارد یا خیر؟ سئوال دیگر اینکه منابع اشاره شده کافی است و امکان ذخیره شدن هم دارد؟
مدیر امور تشکل‌های اتاق بازرگانی تهران اضافه کرد: عموم تشکل‌های ما مدیریت داخلی و مدیریت ارتباطات لازم را در اختیار ندارند. در این ارتباط باید بیاموزیم که آموزش دیروز ما برای امروز کارکرد دارد یا خیر.
وی تاکید کرد: درصد پوشش، پایداری اعضا و میزان حضور در جلسات و بسیاری موارد دیگر را می‌توان از شاخص‌های تشکل‌ها دانست؛ ما باید بدانیم سهم درآمد تشکل از ارائه خدمات به چه اندازه‌ای است.
بیگدلی افزود: جذب و اعزام هیات‌های تجاری و به‌روزرسانی وبسایت‌های تشکل‌ها و همچنین ابزارهای رسانه‌ای از دیگر موضوعات مهم حوزه فعالیت تشکل‌ها محسوب می‌شوند. در شرایط امروز اقتصاد دولتی، بهترین فرصت برای دریافت امور از دولت توسط تشکل‌ها است.
به گفته مدیر امور تشکل‌های اتاق بازرگانی تهران؛ همچنین تاثیرگذاری بر سیاست‌گذاری و شاخص‌ها شرایط ویژه‌ای را می‌طلبد. همگرایی با دیگر تشکل‌ها نیز باید در حوزه عملکردی تشکل‌ها مورد توجه باشد.
سطح بلوغ، ریشه‌ای‌ترین مسأله تشکل‌ها
«محمدحسن داوودی» پایه‌گذار و مدیر مدارس صبح رویش و عضو هیات مدیره شبکه ملی مؤسسات خیریه نیز در ادامه سلسله نشست‌های بایسته‌های سیاستی پیرامون سمن‌ها، خیریه‌ها و تشکل با موضوع «موانع فعالیت تشکل‌ها، راهبردها برای ارتقای نقش» بیان کرد: سطح بلوغ تشکل‌ها را باید ریشه‌ای‌ترین مساله مرتبط با این نهادها محسوب کرد.
وی افزود: مسأله غیرواقعی بودن همکاری‌های موجود در بخش همکاری با تشکل‌ها از موضوعات روز این حوزه محسوب می‌شود؛ این مساله تبعاتی را به دنبال داشته است.
داوودی ادامه داد: همچنین عدم وجود اعتماد دوطرفه تشکل‌ها و بخش دولتی را می‌توان از چالش‌های امروز فعالیت این حوزه برشمرد. در این وضعیت، تشکل‌ها باید با ادبیات روی میز دولت با آنان برخورد داشته باشد.
داوودی افزود: همینطور سوگیری‌های شناختی در این راستا به عنوان چالش‌ها مطرح می‌شود و این موضوع روابط بین تشکل‌ها و دولت را دجار اختلال می‌کند. تشکل‌ها باید ساختاری مشخص برای ارتباط با بخش دولتی داشته باشد.
او همچنین تاکید کرد: همچنین موضوع خلق ارزش مشترک نیز باید در حوزه عملکردی تشکل‌ها در پیش گرفته شود. ما باید رفتارها را به گونه‌ای تغییر دهیم که منجر به خلف ارزش مشترک تشکل‌ها با جامعه شود. باید نگاه عموم مردم نسبت به تشکل‌ها نیز از درجه اهمیت بالایی برخوردار باشد.
به گفته عضو هیات مدیره شبکه ملی مؤسسات خیریه؛ تمرکز افراطی بر جلب حمایت مالی و انسانی را در دوره‌های مختلف در حوزه فعالیت تشکل‌ها به ویژه خیریه‌ها استفاده کرده‌ایم.
او همچنین تاکید کرد: نبود ائتلاف و شبکه منسجم و اثربخش هم از موضوعات مهم موردنیاز تشکل‌ها است که به واقع در این راستا بسیار ضعیف عمل کرده‌ایم. نوبت نگرش صنفی بین سمن‌ها نیز در حوزه عملکردی این نهادها مطرح می‌شود؛ ضعف این حوزه در نگرش شبکه‌های تشکل‌ها مشخص است.
«ابراهیم صادقی‌فر» رییس موسسه کار و تأمین اجتماعی نیز در جریان سلسله نشست‌های بایسته‌های سیاستی پیرامون سمن‌ها، خیریه‌ها و تشکل با موضوع «موانع فعالیت تشکل‌ها، راهبردها برای ارتقای نقش» گفت: ظرفیت‌سازی تشکل‌ها را باید مورد توجه داشت و به این واسطه دیدگاه‌های مطرح شده در این سلسله نشست‌ها باید در دولت نیز مطرح شود.
نظر شما