دکتر محمد هاشمی در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین با بیان اینکه آبمیوه‌های صنعتی موجود در بازار به سه دسته تقسیم می‌شوند، افزود: دسته اول آبمیوه‌هایی هستند که با نام آبمیوه طبیعی یا ۱۰۰درصد طبیعی عرضه می‌شوند. در این محصولات حدود ۸۰ درصد آبمیوه خالص یا کنسانتره رقیق شده آبمیوه و ۱۰ تا ۲۰ درصد آب و شکر و افزودنی‌های مجاز به‌کار رفته است.

وی اظهار کرد: دسته دوم نکتارهای آبمیوه هستند؛ نکتارها معمولا حاو ۳۰ تا ۵۰ درصد آبمیوه طبیعی بوده و باقی حجم آن‌ها را آب و شکر و سایر طعم‌ دهنده‌ها و افزودنی‌ها تشکیل می‌دهد.

متخصص بهداشت عمومی و سلامت جامعه، گفت: دسته سوم نیز آبمیوه‌هایی هستند که با عنوان نوشیدنی یا شربت‌های میوه‌ای از آن‌ها یاد می‌شود که فقط حدود ۵ تا ۷ درصد از محتوای این شربت‌ها، آبمیوه طبیعی است و باقی محتوا از آب، شکر و افزودنی‌های مجاز تشکیل می‌شود.

کیفیت پالپ‌ آبمیوه

هاشمی با اشاره به آن دسته از آبمیوه‌هایی که دارای پالپ است، تصریح کرد: داشتن پالپ همیشه به معنای برتری خواص آبمیوه نیست؛ باید درنظر داشت که تکه میوه‌های موجود در این آبمیوه‌ها در چه شرایطی نگه‌داری می‌شود و نوع آبمیوه چیست؛ ممکن است تنها ۵ تا ۷ درصد از این نوع آبمیوه‌ها حاوی پالپ میوه باشد.

وی ادامه داد: اضافه کردن پالپ سبب افزایش فیبر این نوشیدنی‌ها می‌شود، اما خواص این آبمیوه هرگز مانند آبمیوه طبیعی نخواهد بود. به طور حتم اگر آبمیوه طبیعی با پالپ یا تکه‌های میوه مخلوط شود، خاصیت بیشتری از یک شربت معمولی حاوی پالپ خواهد داشت.

ضرر نوشیدنی‌های گازدار

دبیر انجمن علمی پیشگیری و درمان چاقی ایران، درخصوص آبمیوه‌ها یا نوشابه‌های گازدار، افزود: معمولا نوشیدنی‌هایی که به صورت مصنوعی گازدار می‌شوند، از لحاظ علم تغذیه نوشیدنی‌های مفیدی نیستند؛ این آبمیوه‌ها می‌توانند در جذب برخی از املاح مانند کلسیم اختلال ایجاد کنند و در نهایت باعث آسیب‌های گوارشی شوند. از طرف دیگر گاز و شکر اضافه شده به این نوشیدنی‌ها می‌تواند سبب افزایش اشتها و اضافه‌ وزن شود.

مصرف آبمیوه در بیماری

هاشمی با بیان اینکه برخی از بیماران ممکن است نتوانند از غذاهای حجیم و معمول استفاده کنند، اظهار کرد: تغذیه بیماران تحت نظر پزشکان معالج قرار دارد؛ اما در بسیاری از موارد به بیماران مصرف پوره یا آبمیوه توصیه می‌شود. باید توجه کرد؛ خواص آبمیوه‌های صنعتی از نوع طبیعی آن کمتر است و مواد نگه‌دارنده موجود در آبمیوه‌های صنعتی می‌تواند برای افراد بیمار مشکل‌ساز شود.

آبمیوه‌ها؛ خوشرنگ اما کم‌خاصیت

وی تمام آبمیوه‌های صنعتی را دارای مقادیر زیادی از مواد نگه‌دارنده بیان کرد و گفت: باید درنظر داشت که این مواد و فرآیندهایی که سبب پایداری آبمیوه می‌شود، می‌تواند تا حدودی خواص آبمیوه را کاهش دهد. معمولا برای حفظ و افزایش خواص و رنگ آبمیوه‌ها از موادی مانند اسید سیتریک یا اسید اسکوربیک استفاده می‌شود؛ با این حال این آبمیوه‌ها هیچ وقت نمی‌تواند خاصیت آبمیوه طبیعی را داشته باشد.

پاستوریزه شدن آبمیوه‌ها

دبیر انجمن علمی پیشگیری و درمان چاقی ایران، با اعلام اینکه آبمیوه‌های صنعتی پاستوریزه می‌شوند، تصریح کرد: پاستوریزه کردن از یک طرف سبب می‌شود که آبمیوه سالم و عاری از میکروب باشد؛ اما از طرف دیگر باعث می‌شود که برخی از مواد مغذی مانند ویتامین C محصول کاهش پیدا کند. گرچه کارخانه‌ها پس از پاستوریزه کردن آبمیوه مقداری ویتامین C به آن اضافه می‌کنند، اما ویتامین اضافه شده از لحاظ مقدار و قدرت جذب مانند ویتامین طبیعی نخواهد بود.

هاشمی ادامه داد: علاوه بر این، پاستوریزه کردن باعث غیرفعال شدن آنزیم پکتیناز موجود در آبمیوه می‌شود. در نتیجه آبمیوه به شکل یکنواخت و هموژن باقی می‌ماند و ظاهر بهتری پیدا می‌کند.

وی افزود: به طور کلی خوردن میوه به آبمیوه ارجحیت دارد؛ زیرا برخی مواد مغذی از جمله فیبرها طی فرآیند آبمیوه‌گیری از بین می‌رود. علاوه بر آن آبمیوه در واحد حجم، کالری بیشتری دارد و مصرف بیش از اندازه آن می‌تواند سبب چاقی و اضافه‌وزن شود.