به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از رویترز؛ تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که نابودی جنگل‌ها در آسیای جنوب شرقی که ناشی از تولید لاستیک است احتمالا دو تا سه برابر بیشتر از تخمین‌هایی است که تا بحال زده شده است. موضوعی که نشان‌دهنده چالش‌های پیش‌روی واردکنندگان مواد اولیه لاستیک برای یافتن منابع پایدار است که پیش از این هم تحت فشار کمبود منابع بوده‌اند.

یک تیم بین‌المللی از محققان هشدار دادند که افزایش تقاضای جهانی لاستیک بر جنگل‌های طبیعی فشار می‌آورد و باعث از بین رفتن تنوع زیستی در آن می‌شود. در این میان آسیب بزرگ مربوط به آسیای جنوب شرقی است که مسئول ۹۰ درصد تولید جهانی مواد اولیه تولید لاستیک است.

محققان در مقاله‌ای که توسط مجله «نیچر» منتشر شد، اعلام کردند که داده‌های قبلی نشان می‌داد که تولید لاستیک در مقایسه با تولید کالاهایی مانند سویا و روغن نخل، مشکلی نسبتاً جزئی در مورد جنگل‌زدایی است. اما داده‌های ماهواره‌ای با وضوح بالا، که به شناسایی مزارع بیشتر توسط خرده‌مالک‌ها کمک کرد، نشان داده است که تلفات جنگل‌ها «بسیار بیشتر از» تخمین‌های قبلی است.

محققان در اینباره گفتند که از سال ۱۹۹۳ بیش از ۴ میلیون هکتار از جنگل‌ها به دلیل ایجاد مزارع لاستیک از بین رفته است و از این میزان دو سوم آن در اندونزی، تایلند و مالزی رخ داده است. بیش از ۱۴ میلیون هکتار زمین در این منطقه که شامل استان‌های اصلی تولید کننده لاستیک چین یعنی «یوننان و هاینان» نیز می‌شود، به لاستیک اختصاص داده شده است؛ میزانی که نسبت به ۱۰ میلیون هکتار در سال ۲۰۲۰ افزایش سریعی داشته است.

مجموع زیان‌های وارده به جنگل‌ها حتی می‌تواند بیشتر از این باشد، زیرا بسیاری از مزارع که در طول رونق صنعت لاستیک و در ۲۰ سال پیش راه‌اندازی شدند، اکنون پس از سقوط قیمت آن در سال ۲۰۱۱ به کاربردهای دیگری تبدیل شده است.اند

با این همه قرار است در پایان سال آینده قانونی در اتحادیه اروپا اجرایی شود تا واردکنندگان کالا را از خرید کالاهایی که به از بین رفتن جنگل‌ها کمک می‌کند، منع نماید. این قانون ابتدا در مورد سویا، گوشت گاو، روغن نخل، چوب، کاکائو و قهوه اعمال می‌شد و به درخواست قانون‌گذاران اتحادیه اروپا در دسامبر گذشته، لاستیک هم به این لیست اضافه شد.

برای جلوگیری از جریمه، واردکنندگان باید اطلاعاتی را ارائه دهند که ثابت کند محصولات از زمین‌های جنگل‌زدایی شده پس از سال ۲۰۲۰ به دست نیامده است.

«آنتجی آهرندز» از باغ گیاه‌شناسی سلطنتی ادینبورگ و نویسنده ارشد این مطالعه که روز چهارشنبه منتشر شد، گفت: «این قوانین می‌تواند خریداران را تشویق کند تا لاستیک را از تولیدکنندگان بزرگ با زنجیره‌های تامین کمتر پیچیده‌تر تهیه کنند».

او ادامه دارد «با توجه به مراحل متعدد در زنجیره تامین لاستیک، و ماهیت پراکنده تولید لاستیک، چنین وضعیتی برای تاجران و تولیدکنندگان دشوار است... این که آنها بتوانند مکان یابی مناطق دقیق منبع مواد اولیه لاستیک را شناسایی و بررسی چندان کار ساده‌ای نخواهد بود. سازمان‌هایی مانند شورای نظارت بر جنگل‌ها در تلاش هستند تا قابلیت ردیابی را برای مالکان خرد که تقریبا مسئول ۸۵ درصد تولید جهانی‌اند بهبود بخشد و اطمینان حاصل کنند که لاستیک آنها می‌تواند در اروپا فروخته شود». با این حال این خطر وجود دارد که منابع خرید مواد اولیه لاستیک به صورت انحصاری در اختیار گروه‌های خاصی قرار بگیرد.