ریزپلاستیکها سیستم ایمنی را هدف میگیرند
یک متخصص گوارش هشدار داد: ذرات ریز پلاستیک که از طریق ظروف، البسه و آلودگی هوا وارد بدن میشوند، در کبد، کلیه و سیستم عصبی تجمع مییابند و در بلندمدت موجب ضعف سیستم ایمنی و بروز اختلالات خودایمنی میشوند.
ایرج خسرونیا، متخصص گوارش، در گفتوگو با برنامه رادیویی با هشدار درباره خطرات پنهان ریزپلاستیکها برای سلامت انسان گفت: «ذرات ریزی که از تجزیه پلاستیکها، استفاده روزمره از ظروف و البسه مصنوعی به بدن راه مییابند، بهتدریج در کبد، کلیه و سیستم عصبی تجمع پیدا کرده و عامل ضعف ایمنی میشوند.»
او با بیان اینکه سالانه حدود ۵۰ هزار ذره پلاستیکی به بدن هر انسان وارد میشود، منابع اصلی این آلودگی را تشریح کرد: «منبع اصلی ورود این ذرات، محیط و ابزارهای روزمره است. از تختههای پلاستیکی آشپزخانهای که هنگام خرد کردن غذا ذراتی میریزند، تا ظروف پلاستیکی یا لیوانهای بهاصطلاح «کاغذی» که لایهای از پلیمر درون خود دارند، همگی راه ورود میکروپلاستیکها به بدن هستند.» این متخصص اضافه کرد که حتی برخی لوازم آرایشی مانند پودرها و کرمها نیز حاوی ذرات پلاستیکی هستند.
خسرونیا در مورد مسیرهای ورود این مواد به زنجیره غذایی انسان توضیح داد: «کیسههای نایلونیای که رها میکنیم، در اثر نور خورشید خرد و پودر شده و بهصورت ذرات معلق وارد خاک و هوا میشوند. با وزش باد یا بارش، این ذرات به منابع آب، رودخانهها و نهایتاً اقیانوسها میرسند و گوشت ماهی یا میگوی آلوده به سفرههای غذایی انسان راه مییابد.»
او تأکید کرد که خطر این مواد تنها به سیستم گوارش محدود نیست: «این مواد در کبد و کلیهها انباشته میشوند، عملکرد سمزدایی کبد را مختل میکنند و حتی در سلولهای عصبی نیز تجمع مییابند که در بلندمدت زمینهساز ضعف سیستم ایمنی، خارشهای پوستی بدون علت مشخص و اختلالات خود ایمنی خواهد بود.» به گفته این پزشک، متأسفانه ریزپلاستیکها در آزمایشهای معمولی خون یا ادرار دیده نمیشوند و تشخیص آنها اغلب دشوار است.
خسرونیا در پایان با اشاره به ضرورت تغییر سبک زندگی و سیاستگذاری کلان گفت: «مسئله ریزپلاستیکها تنها با تغییر عادات فردی حل نمیشود و نیازمند مشارکت، فرهنگسازی و اقدام هماهنگ جهانی است.» او توصیه کرد تا حد امکان از ظروف شیشهای یا فلزی به جای پلاستیک و از کیسههای پارچهای برای خرید استفاده شود.
