به گزارش آتیه آنلاین به نقل از میزان، با شیوع گسترده پیک پنجم ویروس کرونا و خیزش جهشی این ویروس از استانهای جنوبی به سایر شهرهای ایران بلافاصله خبرهایی درباره تعطیلی سینماها به گوش رسید. طبق دستورالعمل قبلی ستاد ملی مبارزه با کرونا در ارتباط با فعالیت‌های گروه مشاغل دو، این گروه تنها در وضعیت نارنجی مجاز به ادامه فعالیت هستند و با تغییر رنگ‌بندی شهرها به قرمز به شکل خودکار باید تعطیل شوند و نیازی به صدور دستورالعمل جدید نیست اما این بار این اتفاق در مورد سینماها نیفتاد تا سینماها در کوران کرونا همچنان چشم‌انتظار مخاطبان جدید باشند.

با توجه به باز ماندن سینماها که طبق مقررات ستاد ملی مبارزه با کرونا تحلف محسوب می‌شود گویا سازمان سینمایی باز یا بسته بودن سینماها را به مدیران پردیس‌ها و سالنهای سینمایی واگذار کرده تا خودشان در این باره تصمیم گیری کنند. تاکنون خبر تا کنون خبر تعطیلی دو سینما در تهران آن هم با ختیار خود صاحبان سینما به گوش رسیده که گویا دلیل اصلی آن هم نبود مخاطب در قبل از پیک پنجم کرونا بوده است که با این وضعیت تصمیم بر بسته ماندن این دو سینما تنها راهکار خود مدیران بوده است. بر این اساس سینماهای موزه سینما و سینما فرهنگ تا این لحظه تعطیل شده‌اند اما طبق پیگیری‌های خبرنگار میزان بسیاری از سینماها همچنان باز و مدیران سالنها تصمیمی بر تعطیلی سالن‌های خود ندارند.

در همین زمینه سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی در گفت‌وگو با میزان گفت: همیشه اعلام کرده‌ایم که سینماها با رعایت پروتکل‌های بهداشتی محیطی امن برای همه مردم ما هستند. سالن‌های پردیس آزادی با ظرفیت ۵۰ درصدی هیچگونه خطری برای تماشاگران ندارد. سالن ۷۰ نفره با ارتفاع سقف ۹ متر و تهویه مناسب هوا و ضدعفونی مکرر هیچ مشکلی را برای شهروندان ایجاد نمی‌کند. کدام مشاغل در تهران تعطیل شدند که سینماها بسته شوند. در همین شرایط مترو، اتوبوس، فروشگاه‌ها و ... پر از جمعیت هستند و هیچ شغلی تعطیل نشده است. البته ستاد ملی مبارزه با کرونا نیز دستورالعمل جدیدی مبنی بر تعطیل شدن سینماها صادر نکرده است و در صورت این اتفاق تابع تصمیمات هستیم.

موج پنجم کرونا و مقاومت سینما در برابر تعطیلی

*یقینا بسیاری از مشکلات پیش آمده متوجه کرونا است که در دنیا این صنعت سودآور را دچار ضرر و زیان زیادی کرده اما در ایران قطعا این ناهماهنگی‌ها و ضرر و زیان بیشتر متوجه مدیریت نادرست فرهنگی است که گویی گوشی برای شنیدن دردهای تلنبار شده سینماداران و خسارت‌های جبران ناپذیر بخش بزرگی از سینماگران را ندارد.

در این باره چه فرد یا نهادی پاسخگو است مشخص نیست و اگر دوباره سینماداران مجبور به بسته شدن سینماها شوند چه کسی قرار است جبران مافات کند و فکری به حال ورشکستگی سینماداران و سینماگران و افراد بسیاری که در این صنعت فعالیت داشته و دارند کند هنوز مشخص نیست.