از آجیل میلیونی تا سفرههای خالی؛ یلدای سخت معلمان و کارگران
افزایش شدید قیمتها، شب یلدا را برای بسیاری از معلمان، کارگران و بازنشستگان از یک آیین شاد به یک دغدغه و هزینه سنگین تبدیل کرده است.

به گزارش آتیه آنلاین، با نزدیک شدن به شب یلدا، افزایش شدید قیمتها باعث شده برگزاری این آیین سنتی برای بخش بزرگی از خانوادههای ایرانی به یک چالش جدی تبدیل شود. بر اساس اعلام رئیس اتحادیه خشکبار و آجیلفروشان تهران، قیمت هر کیلوگرم آجیل شب یلدا در خردهفروشیها، بسته به کیفیت، بین ۷۰۰ هزار تا یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان است و به گفته برخی فعالان صنفی حتی تا کیلویی یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان نیز رسیده است. در کنار آجیل، میوه نیز سهم قابل توجهی از هزینههای شب یلدا را به خود اختصاص میدهد؛ بهطوریکه قیمت انار، خرمالو، کیوی و پرتقال در بازار به ارقامی رسیده که برای بسیاری از خانوارها سنگین است.
به گزارش ایلنا، با وجود آنکه قیمتهای اعلامشده رسمی و حداقلی هستند و اغلب با واقعیت بازار تفاوت دارند، برآوردها نشان میدهد هزینه آجیل، میوه و یک شام ساده شب یلدا برای یک خانواده چهار نفره حداقل بین ۴ تا ۵ میلیون تومان تمام میشود. این رقم برای خانوادههای پرجمعیتتر، بهویژه خانوادههایی که پدربزرگ و مادربزرگ میزبان فرزندان و نوهها هستند، میتواند به ۸ تا ۱۰ میلیون تومان هم برسد؛ هزینهای که با درآمد بسیاری از بازنشستگان و حقوقبگیران همخوانی ندارد.
در این میان، معلمان بهعنوان یکی از اقشار حقوقبگیر، شرایط دشواری را تجربه میکنند. به گفته کوروش شریعتی، فعال صنفی معلمان، حتی بالاترین حقوق یک معلم رسمی با سابقه طولانی نیز پاسخگوی هزینههای زندگی نیست. بسیاری از معلمان با حقوقهایی بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان، بخش عمده درآمد خود را در روزهای ابتدایی ماه خرج میکنند و برای برگزاری یک شب یلدای ساده باید حدود یکسوم حقوق ماهانهشان را هزینه کنند. وضعیت معلمان غیررسمی، حقالتدریس و نیروهای خرید خدمات بهمراتب بحرانیتر است؛ برخی از آنها کمتر از ۱۰ میلیون تومان در ماه دریافتی دارند.
کارگران نیز با شرایط مشابهی روبهرو هستند. به گفته فعالان کارگری، حقوق کارگران حتی کفاف هزینههای اولیه زندگی را نمیدهد و برگزاری یک جشن ساده مانند شب یلدا میتواند آنها را با عقبافتادگی اقساط و بدهیهای چندماهه مواجه کند. بسیاری از کارگران ناچار شدهاند از این آیین سنتی صرفنظر کنند یا آن را به سادهترین شکل ممکن برگزار کنند.
بازنشستگان نیز از این فشار مستثنی نیستند. برخی از آنها برای تأمین هزینههای زندگی ناچار به ادامه کار پس از بازنشستگی شدهاند و با وجود این، برگزاری مراسمی مانند شب یلدا برایشان بیشتر از آنکه شادیآور باشد، استرسزا شده است. در مناطق محرومتر کشور، مانند بخشهایی از سیستان و بلوچستان، برخی کارگران میگویند سالهاست که مردم عملاً شب یلدا را کنار گذاشتهاند، چرا که توان تأمین هزینههای ساده خوراک روزانه را هم ندارند.
