هشتمین گزارش سیاستی با عنوان «چالش‌های پیش روی مشاغل سخت و زیان آور در ایران» منتشر شد

به گزارش آتیه آنلاین به نقل از روابط عمومی و اموربین‌الملل وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی، بر اساس گزارش سیاستی هشتم، مشاغل سخت و زیان‌آور به واسطه فشار مضاعفی که بر فرد شاغل وارد می‌کنند، استحقاقاتی را نیز برای او به همراه می‌آورند که نظام‌های رفاهی باید آن‌ها را محترم بشمارند. در عین‌حال، برنامه‌ریزی برای مدیریت دامنه‌ شمول آن استحقاق‌ها، از بایسته‌های یک نظام رفاهی آینده‌نگر است، زیرا افزایش بحرانی این دامنه، می‌تواند به عاملی مخاطره‌آفرین برای آتیه‌ اکوسیستم اشتغال و بازنشستگی کشور تبدیل شود.

بر پایه این گزارش، مشاغل سخت و زیان‌آور (Arduous and Hazardous Works) را به این نام می‌خوانند، زیرا از جهات فیزیکی، شیمیایی یا روانی، کارگران حاضر در محیط کار را در معرض آسیب‌هایی جدی قرار می‌دهند. واژگان به‌کار رفته برای مشاغل سخت و زیان‌آور (Arduous and Hazardous) برای اشاره به دشواری‌های معمول به کار نمی‌روند. این واژه‌ها به شرایط مشقت‌بار، طاقت‌فرسا و پرفشاری اشاره می‌کنند که شاغلان را در مدت زمان کوتاه‌تری به نقطه‌ نیاز به استراحت روزانه و پیرو آن، به نقطه‌ استحقاق زودرس برای ورود به دوران بازنشستگی می‌رسانند.

در بخشی از این گزارش به این موضوع پرداخته شده که اکثر قریب به اتفاق مشاغل دشواری‌هایی دارند، اما وقتی گروهی از شاغلان ادعا می‌کنند که مستحق جای‌گیری در رده‌ خاص «سخت و زیان‌آور» هستند، نظام رفاهی را در برابر این پرسش قرار می‌دهند که آیا دچار گونه‌ای از مشقت و دشواری می‌شوند که دوران خدمت‌رسانی شغلی آنان را به شکل معناداری کوتاه کند.
اکوسیستم اشتغال و بازنشستگی ایران که سابقه‌ای طولانی از جهت تلاش برای تداوم حمایت‌گری از گروه‌های مختلف شهروندان دارد، در موضوع مشاغل سخت و زیان‌آور نیز مسئولیت‌پذیر عمل کرده و بر اساس آیین‌نامه‌های برآمده از قانون کار، تسهیلاتی مانند بازنشستگی زودهنگام را برای این دسته از شاغلان در نظر می‌گیرد.

بر اساس ماده‌ ۷۶ قانون کار، کارگر در مشاغل سخت و زیان‌آور با عواملی چون شرایط سخت محیطی، آلودگی‌های زیستی، یا خطرات فیزیکی و روانی روبه‌رو است، به‌نحوی‌که سلامت او در بلندمدت در معرض خطر قرار می‌گیرد. در آیین‌نامه‌ی مربوطه نیز آمده است که کار در محیط‌های دارای گردوغبار، مواد شیمیایی سمی، سروصدای شدید، فشارهای کاری مداوم یا خطرات جدی جانی، می‌تواند به‌عنوان کار سخت و زیان‌آور شناخته شود.