در دنیای امروز به موازات دگرگون شدن اشکال سنتی و تغییر کنش‌های اقشار مختلف، معلولیت نیز از این تغییر بی‌نصیب نماند؛ چراکه عصر حاضر با گسترش فناوری‌های پیشرفته، فرصت‌های جدیدی را پیش روی افراد دارای نقص عضو گذاشته است. در این میان، آنچه که بیشتر باید روی آن تمرکز شود، چگونگی توزیع این فرصت‌ها است. در واقع امکانات اجتماعی باید به گونه‌ای عادلانه توزیع شوند که همه اقشار - از جمله افراد دارای نقص عضو - بتوانند از فرصت‌ها بهره ببرند؛ چراکه خلاقیت می‌تواند به کاهش نابرابری اجتماعی کمک کند.
کارآفرینی اجتماعی چگونه می‌تواند به اوقات فراغت افراد دارای نقص عضو کمک کند؟ و اساساً خلاقیت چه رابطه‌ای با کاهش نابرابری‌های اجتماعی دارد و کارآفرینی اجتماعی برای این گروه بایستی متکی بر چه مواردی باشد؟
