به گزارش آتیه‌انلاین، در حال حاضر مطابق آمار یونسکو، ۳۵ میلیون نابینای مطلق و ۱۲۵ میلیون کم‌بینا در کشورهای مختلف جهان زندگی می‌کنند. اما در طول هفت دهه‌ برای این جمعیت انبوه چه کارهایی انجام شده است؟ آیا مشکلات آنها افزایش یافته یا در حال کاهش است؟ شاخص‌های فردی و اجتماعی ضروری مانند سوادآموزی، رفاه، اشتغال، ازدواج و تحصیل رو به بهبود بوده است و اگر جامعه نابینایان را با دیگر اقشار جوامع مقایسه کنیم، وضعیت آنان چگونه است؟ کتاب «روز جهانی عصای سفید» اثر اباذر نصر در هشت فصل جامع و مفصل به مسائل پیرامون نابینایان (از سیر تاریخی تا بررسی حوزه‌های مختلف جامعه‌شناسی، ادبیات، فرهنگ، بهداشت و درمان و...) پرداخته است‌. فصل اول کتاب به تاریخ شکل‌‏گیری روز جهانی نابینایان می‌پردازد و فصل دوم به مسائل مربوط به جامعه‌شناسی نابینایان می‌پردازد. بر اساس آمارها۱۵۰ هزار نابینا در کشورمان زندگی می‌کنند و ۶۰۰ هزار نفر نیز در معرض ابتلا به نابینایی قرار دارند. همچنین تعداد افرادی که به علت عواملی مانند حوادث و بیماری‌های مختلف چشمی در خطر نابینایی هستند، سه برابر تعداد نابینایان کشور است. از اساسی‌ترین مشکلات نابینایان مسأله اشتغال است، زیرا در میان آنها تعدادی افراد با تحصیلات بالا وجود دارد که متأسفانه کارفرمایان از به‌کارگیری آنها طفره می‌روند. در حالی ‌که نابینایان حق استفاده از کلیه امکانات رفاهی معمول در جامعه را دارند و به بهانه نابینا بودن نباید از حقوق طبیعی خود محروم بمانند. هم‌اکنون ۷۰ درصد نابینایان کشور بیکارند و برخی از شاغلان نیز کار مفید و مطلوب ندارند. این در حالی است که طبق قانون عصای سفید، مؤسسه‏ها باید سهمی را برای کار نابینایان اختصاص بدهند. به طوری که طبق قانون، استخدام سه درصد از نیروی انسانی معلول توسط دستگاه‌های دولتی الزامی است و این قانون در جامعه اجرا نمی‌شود؛ چراکه بسیاری از نابینایان در آزمون‏های ورودی به دستگاه‌های دولتی پذیرفته، اما در مصاحبه رد می‌شوند. در این بخش همچنین به نقش مهم تشکل‌ها در پیشرفت امور مربوط به نابینایان می‌پردازد و اینکه در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا، تشکل‏های نابینایان به لحاظ برخورداری از جایگاه حقوقی معین، مدیریت علمی و ارتباط‌های درون و برون‌سازمانی قوی توانسته‏اند با حضور در عرصه سیاستگذاری‏های کلان، حقوق اجتماعی نابینایان را در ابعاد مختلف مطالبه کنند، اما نگاهی به عملکرد انجمن‏ها و مؤسسه‏های غیردولتی فعال در امور معلولان ایران کارنامه چندان مثبتی از آنها ارائه نمی‏دهد. در فصل سوم نویسنده به بررسی مسایل مربوط به بهداشت و درمان نابینایان پرداخته است‌. بسیاری از نابینایی‏ها (ارثی و غیر ارثی) قابل پیشگیری و درمان هستند. نابینایی و کم‌بینایی در بسیاری از موارد به دلیل عدم دسترسی اطلاعات دقیق و عدم شناخت علل آنها از سوی مردم به‌ویژه مردم روستاهای دورافتاده و محروم صورت می‌گیرد. در این راستا اطلاع‌رسانی به مردم از طریق رسانه‌ها، مطبوعات، مراکز بهزیستی و خانه‌های بهداشت روستاها اهمیت بسزایی دارد.

از متن کتاب
هنگامی که با فرد نابینا روبه‌رو می‌شوید خود را به او معرفی کرده و به هنگام ترک محل به او بگویید که محل را ترک می‌کنید. مستقیماً با خود فرد نابینا حرف بزنید و برای صحبت با آنها شخص دیگری را واسطه قرار ندهید؛ چراکه آنها قادر هستند به خوبی مفهوم کلام شما را درک کرده و پاسخ دهند. هیچگاه با فرد نابینا بلند صحبت نکنید؛ چراکه آنها دارای حس شنوایی قوی هستند. به جای نابینا به نگاه کردن بپردازید و محیط اطرافش را برای او شرح دهید تا او نیز بتواند با محیط ارتباطی سازنده برقرار کند. به خاطر ضعف آنها در بینایی از اشتباهات‌شان چشم‌پوشی نکرده و به آنها فرصت دهید تا اشتباه خود را جبران کنند.