به گزارش آتیه آنلاین، چندی قبل بود که اعلام شد نام علیرضا فغانی از فهرست داوران بین المللی فوتبال ایران خط خورده و با همین اتفاق، حضور در جام جهانی قطر را از دست می دهد. بعد از این، فغانی نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و مدعی شد خصومت شخصی باعث اتخاذ چنین تصمیمی شده؛ وگرنه مشکلی نداشته است. 

بعد از این و انتقاداتی که به فدراسیون وارد شد، سایت این فدراسیون در اطلاعیه ای اعلام کرد که حیدر بهاروند دستور داده تا مشکل علیرضا فغانی پیگیری شود. یک روز بعد به صورت رسمی اعلام شد که نام فغانی به لیست داوران بین المللی ایران برگشته و مشکلی برای حضور در جام جهانی آینده نخواهد داشت.

با اتفاق رخ داده، به رفتار دوگانه فدراسیون فوتبال انتقادات زیادی وارد است. اینکه فدراسیون تصمیمی را بر اساس مبنایی منطقی و معطوف به منافع ملی گرفته اما چند روز بعد این تصمیم وتو می شود، ابهامات قابل توجهی را در پی دارد. اگر قرار بود این تصمیم تغییر کند و فاقد هماهنگی یا هر دلیل دیگری بود، چرا از ابتدا نام فغانی از فهرست داوران بین المللی خط خورد تا چنین حواشی ایجاد شود؟ وقتی یک تصمیم با توجه به تمام جوانب و ابعاد آن گرفته می شود، چرا باید در اجرایی شدن آن چنین تزلزل و دوگانگی را مشاهده کرد؟

اینکه چرا فدراسیون روی تصمیم اتخاذ شده توسط رئیس کمیته داوران ایستادگی نکرده، یک نقد جدی را به مسئولان وارد می کند. اگر هم این موضوع یک ناهماهنگی بین کمیته داوران و سرپرست فدراسیون بوده، باز هم نشانه یک ضعف در خود فدراسیون است که یک مساله فنی و به قولی درون سازمانی را به رسانه ها کشانده است.

فدراسیون طبق آیین نامه فیفا که در تصمیم کمیته داوران تاثیر مستقیم داشته، علیرضا فغانی را از لیست داوران بین المللی کنار گذاشته اما بعد از اندکی هیاهوی بی مبنا و احساسی، این تصمیم را تغییر داده و حتی این اختلاف درونی را در سایت فدراسیون با انتشار خبر بازگشت فغانی علنی کرده است. عجیب تر این است که فدراسیون برای اینکه اشتباهش را جبران کند، یک داور جوان را از فهرست داوران بین المللی حذف کرد تا به نوعی در این ماجرا باز هم یک نفر قربانی شود تا یک شخص که فاقد شرایط و ویژگی های مورد نظر قانونی و عقلی است، همچنان در لیست بماند.

اینکه فدراسیون فوتبال برای حفظ یک داور بین المللی که دیگر در کشورمان هم حضور ندارد، یک داور جوان دیگر را حذف کرده، مصداق بارز پاک کردن صورت مساله است. با این رفتار به نظر می رسد کمیته های مختلف فدراسیون استقلال خود را از دست بدهند چون در صورتی که آنها هر تصمیمی بگیرند که در این مورد دارای مبنا و عقلانیت نیز بوده، ممکن است در دقیقه 90 این تصمیمات وتو شود.