واردات عجیب و غریب ۱۴۰۳؛ شلنگ، زیپ و حتی سنگپا در سبد خرید کشور
سال ۱۴۰۳ واردات اقلامی متنوع از شلنگ و آب پنیر تا زیپ و پشم با حجمهای قابل توجه ادامه داشت، در حالی که بسیاری از این کالاها قابلیت تولید داخلی دارند. کارشناسان بر ضرورت اصلاح سیاستهای وارداتی و حمایت از صنایع داخلی تأکید میکنند تا از هدررفت منابع جلوگیری شود.
به گزارش آتیه آنلاین، در هفت هشت سال گذشته حجم واردات ایران با جهشی چشمگیر از حدود ۴۵ میلیارد دلار به بیش از ۷۳ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۳ رسیده است؛ جهشی که با رشد تولید یا صادرات تناسبی نداشته و کارشناسان را به بازنگری جدی در سیاستهای تخصیص ارز و مدیریت واردات واداشته است. در این میان لیست اقلام وارداتی سال گذشته تصویری از تناقضات عمیق اقتصاد کشور را نشان میدهد؛ از واردات میلیونها تن کالاهای مصرفی و واسطهای گرفته تا اقلامی عجیب و پرسشبرانگیز همچون سنجاققفلی، شلنگ، پشم، زیپ و حتی سنگپا، در حالی که ظرفیت تولید بسیاری از این کالاها در داخل وجود دارد.
گزارش روزنامه «فرهیختگان» به بررسی دقیقتر این واردات پرداخته و هشدار میدهد که بدون اصلاح ساختاری و هماهنگی میان وزارتخانههای صمت، جهاد کشاورزی و بهداشت، ادامه روند فعلی میتواند تهدیدی جدی برای اقتصاد ملی باشد.
در صدر این فهرست، شلنگ و متعلقات آن با حدود ۵ هزار و ۴۸۷ تن واردات قرار دارد. پس از آن آب پنیر با بیش از ۴ هزار و ۶۵۷ تن واردات و ارزشی بالغ بر ۲۴ میلیون دلار، جایگاه دوم را به خود اختصاص داده است.
از سوی دیگر، صنعت زیبایی که این روزها در جامعه محبوبیت زیادی یافته، سهم قابل توجهی در واردات دارد. به طور مشخص، تزریق ژل و بوتاکس که به صورت سیسی استفاده میشود، در سال ۱۴۰۳ حدود ۴۵ تن وارد شده است؛ رقمی معادل تقریباً ۱۸ وانت ژل تزریقی. همچنین کامپوزیتهای دندانپزشکی که برای مصارف درمانی و زیبایی کاربرد دارند، با ۲۵ تن واردات در این سال حضور دارند.
در بخش دیگری از گزارش، واردات زیپ که کالایی سبک و تولید آن چندان پیچیده نیست، حدود ۳ هزار و ۴۳۰ تن اعلام شده است. مکملهای غذایی با ۴۲۶ تن، رواننویس با ۷۱۶ تن، سیاهدانه با ۱۲۷۲ تن، مداد تراش با ۷۲۵ تن و اسپند با ۲۴۶۰ تن، از دیگر اقلام وارداتی قابل توجه هستند. همچنین بیش از ۶ هزار تن آب معدنی و آب گازدار، ۹۰۰ تن میوه خشک، ۱۳۲ تن توپ ورزشی، و حدود ۱۱۳ تن وسایل مانیکور و پدیکور مانند ناخنگیر و سوهان ناخن وارد کشور شده است. سنگپا به عنوان ساینده طبیعی، حدود ۶۳۶ تن واردات داشته و رنگ مو و مواد آرایشی مرتبط نیز بالغ بر ۶۰۳ تن بوده است.
یکی از موضوعات مهم و قابل توجه در این گزارش، واردات پشم است. پشم گوسفند به عنوان محصول جانبی دامداری، میتواند نقش مهمی در اقتصاد دامداران ایفا کند، اما در سالهای اخیر به دلایلی مانند کاهش کیفیت، نبود بازار مناسب، واردات نخ و تغییر الگوی مصرف، قیمت آن به شدت افت کرده و حتی چیدن پشم برای دامداران به صرفه نیست. عواملی مانند نژاد دام، رنگ پشم، ناخالصیها، استفاده از رنگهای شیمیایی و عدم جداسازی صحیح بخشهای مختلف پشم در کاهش کیفیت آن تأثیرگذار بودهاند. با این حال، پشم قابلیت استفاده در صنایع مختلفی از جمله فرش، نمد، موکت، لوازم خودرویی و صنایع آرایشی را دارد. گزارشها حاکی از آن است که سالانه صدها تن پشم به دلیل قیمت پایین توسط دامداران دور ریخته میشود و در برخی مناطق هیچ بهره اقتصادی از پشم تولیدی دامها نمیشود. همچنین کاهش فعالیت در صنایعی مانند قالیبافی که وابسته به پشم هستند، این وضعیت را تشدید کرده است. بنابراین، نیازمند حمایتهای جدی، آموزش دامداران، تربیت پشمچینهای ماهر و توسعه صنایع تبدیلی و دستی هستیم تا این منبع ارزشمند به جای دورریز، به بخشی سودآور در زنجیره دامداری تبدیل شود. رئیس تشکل عشایر استان همدان پیشتر اعلام کرده بود که سالانه حدود ۲۰۰ تن پشم گوسفندان دورریز میشود، در حالی که دادهها نشان میدهد در سال گذشته بیش از ۱,۵۹۰ تن پشم وارد کشور شده است؛ معادل بیش از هزار وانت ۱.۵ تنی.
