ابرثروتمندان، موتور اصلی غارت اقلیم

بر اساس پژوهش تازه «آکسفام» (Oxfam)، سبک زندگی پرمصرف و پرکربن ابرثروتمندان، بودجه‌ باقیمانده‌ کربن جهان را با سرعتی سرسام‌آور می‌بلعد. این گزارش توضیح می‌دهد که چگونه ثروتمندان با نفوذ سیاسی و اقتصادی خود، بشر را همچنان وابسته به سوخت‌های فسیلی نگه می‌دارند تا سود بیشتری به جیب بزنند.

گزارش «غارت اقلیم: چگونه گروهی قدرتمند جهان را به سوی فاجعه سوق می‌دهند» با ارائه داده‌ها و تحلیل‌های جدید نشان می‌دهد که یک فرد از ۰.۱ درصد ثروتمندترین‌ها در جهان، در یک روز بیشتر از مجموع انتشار سالانه فردی در‌ ۵۰ درصد پایین آلودگی تولید می‌کند. اگر همگان به اندازه این گروه کوچک انتشار داشتند، کل بودجه کربنی جهان در کمتر از سه هفته تمام می‌شد.

ابرثروتمندان فقط بیش از حد کربن مصرف نمی‌کنند، آن‌ها فعالانه در آلاینده‌ترین شرکت‌ها سرمایه‌گذاری کرده و از آن سود می‌برند. پژوهش «آکسفام» نشان می‌دهد که یک میلیاردر به‌طور متوسط سالانه ۱.۹ میلیون تُن دی‌اکسیدکربنِ از طریق سرمایه‌گذاری‌هایش تولید می‌کند؛ رقمی که برابر است با مصرف ۱۰ هزار بار دور زدن کره زمین با یک جت خصوصی. حدود ۶۰ درصد از سرمایه‌گذاری‌های میلیاردرها در بخش‌هایی با اثرات شدید اقلیمی مانند نفت و معدن است؛ به این معنی که سبد سرمایه‌گذاری آن‌ها نسبت به یک سرمایه‌گذاری معمولی دو و نیم برابر آلاینده‌تر است. مجموع انتشار گازهای گلخانه‌ای ۳۰۸ میلیاردر در دنیا، بیشتر از کل انتشاری است که ۱۱۸ کشور دارند.

«آمیتاب بهار»، مدیر اجرایی «آکسفام» بین‌الملل می‌گوید: «بحران اقلیمی، بحرانی ناشی از نابرابری است. ثروتمندترین افراد جهان هزینه‌ ویرانی اقلیم را تأمین کرده و از آن سود می‌برند، در حالیکه اکثریت مردم دنیا باید پیامدهای مرگبار قدرت مهار‌نشده آنان را تحمل کنند.»

قدرت و ثروت ابرثروتمندان و شرکت‌هایشان همچنین به آن‌ها اجازه داده تا تأثیر ناعادلانه‌ای بر سیاست‌گذاری داشته باشند و مذاکرات اقلیمی را تضعیف کنند. در نشست اقلیمی کاپ 29، به ۱۷۷۳ لابی‌گر صنعت زغال‌سنگ، نفت و گاز مجوز حضور داده شد؛ این تعداد بیش از مجموع نمایندگان ۱۰ کشوری است که بیشترین آسیب‌پذیری در برابر تغییر اقلیمی را دارند. چندین کشور ثروتمند و پرانتشار از جمله آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان نیز پس از دریافت کمک‌های مالی از لابی‌های ضداقلیمی قوانین اقلیمی خود را کم‌اثر کرده‌اند. تحقیقات جدید نشان داده است که بیش از ۳۰۰ لابی‌گر کشاورزی صنعتی در مذاکرات اقلیمی کاپ 30 امسال در برزیل هم شرکت کرده‌اند.

«بهار» می‌گوید: اینکه قدرت و ثروت در دست گروه کوچکی متمرکز شده و آن‌ها از آن برای تحکیم نفوذ و کشاندن ما به سوی نابودی سیاره استفاده می‌کنند، یک فاجعه است. ابرثروتمندان و شرکت‌هایشان سابقه‌ای مرگبار در تامین مالی لابی‌ها، انتشار اطلاعات گمراه‌کننده درباره اقلیم و شکایت از دولت‌ها و سازمان‌های مردم‌نهادی دارند که تلاش می‌کنند در برابرشان بایستند. ما باید با مالیات‌ستانی از ثروت افراطی، ممنوعیت لابی‌گری آنان و سپردن نقش اصلی در تصمیم‌گیری‌های اقلیمی به کسانی که بیشترین آسیب را می‌بینند، این حلقه خفقان‌آور را بشکنیم.

انتشار گازهای گلخانه‌ای از سوی یک درصد ثروتمند جهان تا پایان قرن می‌تواند به ۱.۳ میلیون مرگ ناشی از گرما بینجامد و تا سال ۲۰۵۰ حدود ۴۴ تریلیون دلار خسارت اقتصادی به کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط وارد کند. این خسارت‌ها بیش از همه دامن کسانی را می‌گیرد که کمترین نقش را در ایجاد بحران اقلیمی داشته‌اند، به‌ویژه ساکنان جنوب جهانی و جوامع بومی.