به گزارش آتیه آنلاین به نقل از روابط‌عمومی سازمان تأمین اجتماعی، «محمدرضا عارف» آیین‌نامه اجرایی ماده (۲۹) قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران درباره نحوه افزایش سنوات الزامی بیمه‌پردازی برای بازنشستگی را ابلاغ کرد.

هیأت وزیران در جلسه ۲۴ بهمن ۱۴۰۳ به پیشنهاد شماره ۱۵۷۲۷۷ مورخ ۷ آذر ۱۴۰۳ وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و به استناد ماده (۲۹) قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۴۰۳، آیین نامه اجرایی ماه مذکور را تصویب کرده بود.

این آیین‌نامه که در ۷ ماده تنظیم و برای اجرا ابلاغ شده است در ماده ۲ مدت افزایش سابقه بیمه‌پردازی نسبت به زمان احراز شرایط بازنشستگی را به شرح زیر ابلاغ کرده است:

۱– بیمه‌پردازانی که بیش از ۲۸ سال تمام سابقه بیمه‌پردازی دارند به سنوات الزامی بیمه‌پردازی آنان برای بازنشستگی اضافه نمی‌شود.

۲– بیمه‌پردازانی که از ۲۵ تا ۲۸ سال تمام سابقه بیمه‌پردازی دارند به سنوات الزامی بیمه‌پردازی آنان برای بازنشستگی به ازای هرسال تا زمان بازنشستگی دو ماه اضافه‌ می‌شود.

۳– بیمه‌پردازانی که از ۲۰ تا ۲۵ سال تمام سابقه بیمه‌پردازی دارند به سنوات الزامی بیمه‌پردازی آنان برای بازنشستگی به ازای هرسال تا زمان بازنشستگی سه ماه اضافه‌ می‌شود.

۴– بیمه‌پردازانی که از ۱۵ تا ۲۰ سال تمام سابقه بیمه‌پردازی دارند به سنوات الزامی بیمه‌پردازی آنان برای بازنشستگی به ازای هرسال تا زمان بازنشستگی چهار ماه اضافه‌ می‌شود.

۵– بیمه‌پردازانی که مطابق قوانین کمتر از ۱۵ سال تمام سابقه بیمه‌پردازی دارند به سنوات الزامی بیمه‌پردازی آنان برای بازنشستگی پنج‌سال اضافه می‌شود.

ماده یک این آیین‌نامه صنذوق‌های بازنشستگی مشمول این قانون را صندوق‌های بازنشستگی کشوری، لشکری، سازمان تأمین‌اجتماعی و سایر سازمان‌ها و صندوق‌های بازنشستگی فعال در قلمرو بیمه‌های اجتماعی کشور عنوان کرده است.

طبق این آیین‌نامه بیمه پرداز شخصی است که تحت عناوین بیمه پرداز یا کسور پرداز و نظایر آن، راساً مشمول مقررات هر یک از صندوق‌های بازنشستگی بوده و با پرداخت مبالغی به عنوان حق بیمه یا کسور بازنشستگی حق استفاده از مزایای بازنشستگی را مطابق قوانین و مقررات صندوق بازنشستگی مربوط دارد.

این آیین‌نامه در تعریف سابقه بیمه‌پردازی نیز آورده است: سابقه بیمه‌پردازی مدت سنوات بیمه‌پردازی قابل قبول (حسب مورد) برای احراز شرایط بازنشستگی مطابق با قوانین و مقررات صندوق بازنشستگی مربوط ۵- زمان بازنشستگی اولین تاریخ احراز شرایط بازنشستگی بیمه‌پرداز، مطابق قوانین و مقررات صندوق مربوط، قبل از لازم‌الاجرا شدن قانون سنوات الزامی بیمه‌پردازی برای بازنشستگی حداقل سابقه بیمه‌پردازی برای احراز شرایط بازنشستگی مطابق با قوانین و مقررات صندوق بازنشستگی مربوط.

مطابق این قانون از زمان اجرایی شدن این قانون بیمه‌پردازانی که مطابق قوانین، کم‌تر از ۱۵ سال تمام سابقه بیمه‌پردازی دارند به سنوات الزامی بیمه‌پردازی آنان برای بازنشستگی ۵ سال اضافه خواهد شد.

در اجرای تمام یا بخشی از این قانون در خصوص افزایش سنوات الزامی بازنشستگی مشروط بر آن است که سن بیمه‌پرداز در زمان بازنشستگی برای مردان از ۶۲ سال تمان و برای زنان از ۵۵ سال تمام بیشتر نباشد. در هر حال حداکثر سنوات الزامی بیمه‌پردازی بازنشستگی برای مردان (۳۵) سال و برای زنان (۳۰) سال با لحاظ تبصره‌های ماده (۲۹) قانون خواهد بود.

در ماده ۴ این آیین‌نامه شرایط بازنشستگی ایثارگران معلولان و شاغلان مشاغل سخت و زیان‌آور و دستگاه‌هایی که مطابق قانون از شمول احکام مربوط مستتثنی شده‌اند مشمول قوانین خاص خود بوده و ازشمول احکام این ایین‌نامه خارج است.

بر اساس این قانون، ادامه اشتغال و بیمه‌پردازی اشخاص شاغل در دستگاه‌های اجرایی موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶ پس از احراز سنوات الزامی بیمه‌پردازی برای بازنشستگی با رضایت بیمه شده و موافقت دستگاه ذی‌ربط، علاوه بر زمان‌های مندرج در جدول ماده (۲) این آیین نامه و تا سقف سن اشتغال مقرر در قوانین مربوط بلامانع است.

همچنین چنانچه دستگاه‌ها به خدمات برخی از کارکنان نیاز نداشته باشند، حسب مورد می‌توانند بدون لحاظ افزایش سنوات الزامی موضوع ماده (۲) این آیین‌نامه و مطابق قوانین و مقررات صندوق مربوط با پیشنهاد بالاترین مقام اجرایی همان دستگاه و موافقت معاون اول رئیس جمهور، نسبت به صدور احکام بازنشستگی آنان اقدام کنند.

بارمالی ناشی از اجرای این ماده بر عهده دستگاه ذی‌ربط با تأیید سازمان برنامه و بودجه کشور بوده و به صندوق بازنشستگی مربوط پرداخت می‌شود.

طبق این قانون، بازنشستگی بیمه‌پردازانی که پیش از تکمیل سنوات الزامی مقرر در ماده (۲) این آیین‌نامه متقاضی و حائز شرایط بازنشستگی، وفق قوانین و مقررات صندوق مربوط هستند، بلامانع است. حقوق بازنشستگی این افراد متناسب با سنوات مندرج در ماده مذکور به نسبت سنوات بیمه‌پردازی آنها به سنوات الزامی بیمه‌پردازی برای بازنشستگی آنها برقرار و پرداخت می‌شود.