به گزارش خبرنگار آتیه‌آنلاین، احمداحمدی صدر در همایشی که امسال با حضور ۱۰۰۰ کودک‌کار به مناسبت هفته ملی کودک برگزار شد، اعلام کرده‌بود که بیش از ۳۰ مدرسه ویژه کودکان کار در حال بهره‌برداری قرار گرفته اما کافی نیست و باید تمام این مدارس به مراکز استعدادیابی تبدیل شوند و دستگاه‌های حمایتی همچون بهزیستی و کمیته امداد از خانواده‌ها حمایت کنند.
بنابر تصدیق این مقام مسئول تاکنون ۳۲ مرتبه کودکان در طرح‌های ضربتی تنها برای پاک‌کردن زشتی این مساله بر فضاهای شهری مورد هدف طرح اجرایی قرار گرفتند که متاسفانه این رویکرد حذفی تاثیری در درمان مساله نداشته و امروزه شاهد رشد روزافزون کودکان کار و خیابان در پایتخت و دیگر شهرهای هستیم.
رویکرد نادرستی که احمدی صدر نیز بر آن صحه گذاشته و در این همایش گفته بود که طرح ساماندهی به معنای اینکه این کودکان از سطح شهر جمع‌آوری شوند و دوباره در یک سیکلی به چهارراه‌های شهر برگردند، کار درستی نیست.
وی بر این مهم تاکید کرده که بی‌تردید کار درست این است که به شخصیت این کودکان توجه کنیم. آنها افرادی هستند که می‌توانند برای کشور مثمر ثمر باشند و افتخار بیافرینند.
توانمندسازی کودکان کار و ایجاد شغل مساله مهمی است که بسیاری از کارشناسان و متخصصان حوزه حقوق کودک سال‌هاست از آن سخن می‌گویند اما مورد بی‌توجهی قرار گرفته و در اتاق‌های تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری به آنها وقعی ننهاده‌اند.
طرح‌های ضربتی نافرجام ساماندهی‌کودکان کار
سرپرست موسسه حافظان کودکان کار (یاسر) در گفت وگو با آتیه‌آنلاین گفت: ضربتی‌بودن طرح‌های ساماندهی از علل اصلی عدم موفقیت این طرح‌ها است بنابراین با ورود نیروهای مردمی و افراد متخصص اجرایی می‌توان نسبت به بارنشینی طرح‌های ساماندهی در جهت توانمندسازی کودکان کار و کاهش این مساله در کشور امیدوار شد.
علی حسینعلی‌پور رویکرد موسسه را توانمندسازی کودکان در راستای حذف نگاه صدقه‌ای به کودکان عنوان کرد و افزود: با توجه به اینکه رویکرد موسسه پرهیز از نگاه صدقه‌ای و نیازمندانه است به همین جهت تلاش بر این است که شخصیت و اعتماد به نفس کودکان و خانواده‌هایشان حفظ شود. اعضاء این مرکز فعالیت در موسسه را به عنوان شغل دوم اختیار نکرده‌اند، بنابراین همت‌شان بر آن است که اولا موسسه خودکفا باشد و در مرحله بعد خودکفایی را به کودکان آموزش دهند و در همین راستا به منظور هموارسازی بستر کسب درآمد برای این عزیزان چندین مرتبه غرفه، مکان موقت و یا ثابت از سازمان مترو تقاضا کرده‌ایم و این کودکان و خانواده‌هاشان با استقرار در این مراکز برای خود درآمدی کسب کرده‌اند.
تداوم حضور کودکان کار در کف خیابان در نبود رویکردهای توانمندساز
فرشید یزدانی از فعالان حوزه حقوق کودک نیز پیشتر در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین در خصوص اقدامات «زباله گردی کودکان» گفت: تاکنون بیشتر سیاست‌ھا و اقدامات انجام شده نمایشی و براساس حذف «کودک زباله گرد» از سطح شھر بوده است و به سرنوشت او توجه چندانی نشده است.
یزدانی گفت: براساس نتایج تحقیق میدانی سال ۱۳۹۷ در خصوص حجم گردش مالی سالانه «زباله گردی کودکان»، ارزش تقریبی زباله‌ھای جمع آوری شده در بخش رسمی حدود ۴٠٠ میلیارد تومان و در بخش غیررسمی ٢٢۴٠ میلیارد تومان است. این رقم نشان دھنده دخالت حجم وسیعی از افراد و گروه‌ھا در شکل گیری این پدیده است. از این حجم ۸ درصد آن نصیب شھرداری و تنھا ۴.٢ درصد از آن به کودکان زباله گرد پرداخت می‌شد.
این عضو انجمن حمایت از حقوق کودک در بیان راھکارھا بااشاره به تحقیق «یغمای کودکی» انجمن حمایت از حقوق کودکان عنوان کرد: راھکارھای تدوینی برآمده از نتایج این تحقیق میدانی با محوریت زباله گردی کودکان در شھر تھران است که راھکارھای کوتاه مدت، میان‌مدت و کلان را شامل می شود که در راھکار خرد به شکستن بخشی از چرخه فقر که در بروز زباله گردی موثر است اشاره می‌شود.
وی ایجاد «مراکز بین‌راھی» را یکی از راھکارھای خروج کودکان از چرخه زباله‌گردی دانست و گفت: «بین راھی» به معنای رد مرز کردن و بازگرداندن آنھا به کشورشان نیست بلکه به این مفھوم است که در این مراکز در راستای توانمندسازی آنھا اقدامات لازم صورت گیرد که پیش از ورود به چرخه زباله گردی، به مسیر درست فعالیت اجتماعی و کاری ھدایت شوند.
به گزارش آتیه‌آنلاین، گام اول در حل مساله کارکودک این است با بسترهای ایجادکننده کارکودک، اقتصاد فلج و بازاری که نیروی‌کار ارزان را می‌بلعد و استثمار می‌کند مبارزه و برخورد جدی کرد. اگر بودجه و نیرویی که این چند سال صرف طرح ساماندهی شده بود را در جهت تقویت رفاه اجتماعی، سیستم‌های حمایتی مثل بیمه و ... قرار می‌دادیم و توانمندسازی کودکان و حمایت از خانواده‌های آنها در فرآیندی خارج از دستگیری و به دور از فضای پراسترس انجام می شد در حال حاضر با بسیاری از مشکلات ناشی از این مساله مواجه نبودیم.
نظر شما