هر شهر باید برای تمام اقشار جامعه، امکانات لازم را برای آسایش و پیشرفت دارا باشد، محیط‌شهری باید به گونه‌ای طراحی شود که برای افراد معلول نیز به راحتی قابل استفاده باشد و زمینه رفاه آنان را فراهم آورد و هیچ‌کس با هیچ ویژگی خاصی، خارج از دایره شهر قرار نگیرد. بنابراین با در نظر گرفتن وضعیت کوچه‌ها، پیاده‌روها، پل‌های ارتباطی بین پیاده‌رو، مسیر حرکتی افراد نابینا و موارد بسیار دیگر، می‌توان به این نتیجه رسید که اقدامات صورت گرفته برای افراد معلول و به ویژه نابینایان کافی نبوده و از لحاظ فنی نیز با مشکلات زیادی مواجه هستند.
