به گزارش آتیه آنلاین، این افراد هرچقدر هم که اراده داشته باشند، وقتی نتوانند نیازهای اولیه خود را در شهر یا محل کار تأمین کنند، به ناچار خانهنشین خواهند شد. ۱۲ آذرماه، روز جهانی معلولان است؛ مناسبتی که بهانهای شد تا به نیازهای این گروه از شهروندان در محل کار بپردازیم.
مسأله «ارگونومی» یا چیدمان وسایل در هر مکانی بسیار مهم است؛ به این دلیل که ارتباط مستقیم با سلامت جسم و روان افرادی دارد که در آن مکان حضور دارند. در بحث حضور افراد کم یا ناتوان جسمی در محل کار، مسأله ارگونومی از حساسیت بیشتری برخوردار است. در طراحی فضای کاری باید به این موارد توجه کرد:
۱- پیشگیری از آسیب: طراحی فضای کار باید به شکلی باشد که به فرد کم یا ناتوان جسمی، آسیب وارد نشود. برای مثال، نحوه چیدمان میز و صندلیها، داکتهای عبور سیمها از کف زمین محل کار، رمپها و... طوری طراحی شوند که علاوه بر امکان استفاده مناسب، آسیب مضاعفی به فرد وارد نکند.
۲- سهولت استفاده: سهولت استفاده از میز و صندلی، قفسهها، رایانه و... باید کاملاً در نظر گرفته شود. علاوه بر این باید افراد کم یا ناتوان جسمی بتوانند به راحتی در و پنجرهها را باز کرده و مشکلی از بابت استفاده از این وسایل نیز نداشته باشند.
۳- بهرهوری بیشتر: وسایل و ابزارهای طراحی شده برای کار افراد کم یا ناتوان جسمی باید به بهرهوری بیشتر آنها کمک کرده و بر توانایی آنها بیفزایند. در واقع هر وسیله انتخاب شده، باید باعث سهولت کار و افزایش میزان آرامش روانی- جسمی آنها شود.
۴- سازگاری و تطابق: در طراحی مسیر حرکت تا ابزارهای مورد استفاده، باید توانایی یا ناتواناییهای فرد در نظر گرفته شود. برای مثال، علاوه بر دستگیره معمولی برای در و پنجره، کشوها و... باید دستگیره مناسب افراد کم یا ناتوان جسمی نیز تعبیه شود.
۵- قابلیت حمل و دوام: ابزار انتخاب شده برای فرد اعم از میز و صندلی یا هر وسیله دیگری که برای فرد کم یا ناتوان جسمی در نظر گرفته میشود، باید توانایی تحمل وزن، ابعاد و توان جابهجایی فرد را داشته باشد. علاوه بر این، فرد کم یا ناتوان باید بتواند وسایل مورد نیاز خود را نیز به راحتی جابهجا کرده و از آنها استفاده کند.
۶- امنیت محیط: فضای کاری باید از نظر رطوبت، دما، نور، آلودگی صوتی، آلودگی هوا و... در شرایط مناسبی باشد. این نکته بهویژه برای افراد کم یا ناتوان جسمی که امکان دسترسی و تنظیم دائمی سیستمهای گرمایشی- سرمایشی یا باز و بسته کردن پنجره را ندارند، مهم است.
از سوی دیگر، ممکن است نشستن طولانیمدت، اضافه وزن، اضطراب و استرس دائمی بسیاری از این افراد باعث احساس گرما یا سرما، متفاوت از افراد دیگر باشد؛ بنابراین باید به این موارد دقت ویژه داشت.
۷- متناسب با نیاز: امکان جابهجایی قطعات، اتصال یا انفصال هر بخش و هر نوع تغییر دیگری باید در وسایل مورد استفاده وجود داشته باشد تا استرس و اضطراب مضاعف به فرد وارد نکند.
همیشه در اضطراب میمانند
آستانه تحمل افراد درگیر با کم یا ناتوانی جسمی، پایینتر از دیگران است. دلیل آن هم تنش و اضطرابی است که آنها به طور دائمی با آنها روبهرو هستند؛ بنابراین باید کارفرما و همکاران باید این تنشها را کاهش داده و کنترل کنند.
برای این منظور فراهم کردن امکانات لازم در سرویسهای بهداشتی، آشپزخانه، کمدهای وسایل شخصی، دستگیره پلهها، مسیرهای مشخص برای عبور بدون خطر این افراد و... و. از نکات ضروری است.
مکان مناسب مهیا کنید
بسته به نوع معلولیت، اشخاص از ابزارهای کمکی مختلف مانند صندلی چرخدار، عصا، واکر و... استفاده میکنند. اما پس از رسیدن به سالن کار، این ابزارها در حین کار مورد استفاده قرار نمیگیرند.
بنابراین باید مکان مناسب برای نگهداری این ابزارها در نظرگرفته شود. به این ترتیب علاوه بر حس خوبی که در افراد دارای کم یا ناتوانی جسمی ایجاد میشود؛ خطر برخورد دیگران با این وسایل و بروز آسیب کاهش مییابد.
خستگی که همیشه مزمن است
راندمان کاری افراد متفاوت است. این موضوع بستگی به عوامل مختلف جسمی و روانی آنها دارد. اما در افراد مبتلا به کم یا ناتوانی جسمی، شرایط بدنی، خستگی زودرس و اغلب مزمن را به همراه دارد؛ بنابراین برای این افراد باید ساعت و راندمان کاری خاصی را در نظر گرفت. به این دلیل که توانایی این افراد به شکل طبیعی، به اندازه افراد بدون کم یا ناتوانی نیست. بنابراین کارفرما باید به این مسأله دقت کند.
نظر شما