به گزارش آتیه‌آنلاین، بررسی تاریخچه سینمایی ایران بخصوص در دهه ۶۰ و ۷۰ نشان می‌دهد که کارنامه قابل توجهی از آفرینش فیلم‌هایی با مضامین جنگی سال‌های دفاع مقدس را در خود جای داده و آثار شاخص در آن کم نیستند. اوج این آثار را هم می‌توان در فیلم‌های ساخته شده توسط کارگردانانی از جمله حاتمی‌کیا، مرحوم ملاقلی‌پور، درویش، شورجه و ... دید. اما در نگاهی دیگر وقتی حجم فیلم‌های ساخته شده در این عرصه را با ظرفیت سال‌های دفاع مقدس بررسی کنیم، دست‌های خالی سینمای ایران بیشتر رخ می‌نماید.

ما با سینمای دفاع مقدس فهمیدیم که جانبازان در جبهه چگونه شیمیایی می‌شدند و هواپیماهای دشمن چطوری سنگرهای ما را به آتش می‌بستند. این فیلم‌ها نشان می‌دادند که اسارتگاه‌های صدام چه نوع شکنجه گاه‌هایی بودند و چرا به اسرا می‌گویند آزاده و...، اما سال‌هاست که این نوع فیلم‌ها کمتر تولید می‌شود. به همین دلیل هم خطر فراموشی حقایق دوران دفاع مقدس، نسل‌های جدید و آینده را تهدید می‌کند.اگرچه کارنامه سینمای ایران مملو از آثار شاخص و درخشان است اما با این حال با توجه به ظرفیت های غیرقابل انکار سینمای دفاع مقدس آن گونه که شایسته است از دریای روایت ها و داستان های آن بهره گرفته نشده و شاید به زعم فیلمسازانی که ساخت آثار دفاع مقدسی دغدغه شخصی شان است، متولیان و مسئولان فرهنگی حمایت های لازم را در چنین تولیداتی به قدر کفایت لحاظ نمی کنند و سینمای دفاع مقدس به مدد تلاش سینماگرانی زنده است که آرمان های انسانی و ارزش های دفاع مقدس را حفظ کرده و با ثبت آن بر پرده نقره ای سینما به نسل های آینده منتقل می کنند.

غبار گستره سینمای دفاع مقدس را فرا گرفته است

در همین راستا انسیه شاه حسینی که از نویسندگان و کارگردانان موفق و پیشکسوت عرصه سینما به ویژه سینمای دفاع مقدس است و تاکنون آثار بسیاری را با مضمون جنگ و دفاع مقدس در کارنامه هنری خود ثبت کرده پیرامون چالش‌های سینمای دفاع مقدس به میزان می گوید: عدم مهندسی مطلوب و به جا در سینما، سدی در برابر ساخت آثار جنگ و دفاع مقدس است و همین امر زمینه مهجوریت این ژانر در میان سایر سبک‌های نمایشی را رقم زده است.

کارگردان فیلم سینمایی «زیباتر از زندگی» در ارتباط با مقوله سینمای جنگ و دفاع مقدس گفت: طبق بیانات مقام معظم رهبری نسبت به مقوله جنگ، که آن را معدن کشف نشده می‌دانند می‌توان گفت موضوع جنگ و دفاع مقدس به لحاظ تولیدات نمایشی منبع غنی از قصه‌ها و روایت‌های دراماتیک است که فیلمسازان می‌توانند با تکیه بر آن‌ها هر آنچه از بایدها و نبایدهای انسانی را که در کارهای شکسپیر به دنبال آن هستند از این معدن استخراج کنند و کوتاهی در تولیدات این سبک نمایشی را می‌توان در عدم توانایی ها، درک درست و نیز نداشتن دغدغه فعالان عرصه فرهنگ و هنر و فیلمسازی نسبت به آن خلاصه کرد.انسیه شاه حسینی با بیان اینکه جنگیدن در مقابل اسارت و چالش‌هایی که اسرا با آن مواجه بودند یک تکنیک و تفریح است بیان کرد: اسارت به عنوان جنگ خاموش یکی از زوایای جذاب و پنهان دفاع مقدس در فیلمسازی است که تاکنون سهم خاص و فاخری در ساخته‌های نمایشی به خود اختصاص نداده و به عنوان بخشی از تفکرات تاریخ جنگ به حساب می‌آید که می‌توان با نگاهی درست و آنالیز شده در قالب فیلم و یا سریال به آن پرداخت و قصه‌های نابی که جامعه این روزها به شدت به آن نیاز دارد را از دل آن بیرون کشید.این کارگردان که برای «فیلم شب بخیر فرمانده» جایزه ویژه کلیسای کاتولیک را به خاطر نگاه انسانی از آن خود نمود ادامه داد: ژانر دفاع مقدس و جنگ در سینمای ایران به انباری بدل شده که گَرد و غبار، گستره آن را فرا گرفته در صورتی که اگر مهندسی فرهنگی، درست و دقیق در این زمینه صورت می‌گرفت این عرصه به ورطه تاریخ و مهجوریت نمی‌پیوست چراکه همین عدم مهندسی‌های بجا و مطلوب است که سبب شده با وجود آزاده‌هایی که مغز هایشان پُر از ماجراهای قابل روایت است و هنوز از دغدغه‌ها و چالش‌های آن دوران چیزی بر زبان نیاورده اند می‌توانستیم آثار فاخر و ماندگار را در عرصه جنگ و دفاع مقدس تولید کنیم و چراغ این سبک نمایشی را روشن نگه داریم.