به گزارش آتیهآنلاین، نادعلی شهرستانکی تصریح کرد که ما در جامعه دینی برای شادی مباح کم فکر کردهایم و شرایط جامعه را نادیده گرفتهایم و گاهی به خوراکهای فرهنگی توجه نمیشود و بنابراین با توجه به ظرفیتهای موجود در شهرداری تهران، سازمان فرهنگی هنری و معاونت فرهنگی اجتماعی میتوان اتفاقاتی رقم زد که کسالت روحی مردم برطرف شود.
تحقیقات نشان میدهد که شاد بودن افراد در سطح فردی، در شاد بودن جامعه در سطح ملی نیز تاثیرگذار است. به عبارتی خوشحالی و شادکامی را میتوان یکی از عوامل موثر بر توسعه کشورها دانست و به همین جهت این روزها محاسبه میزان شادکامی کشورها به پارامتری مهم در اقتصاد تبدیل شده است و بیستم مارچ نیز روز جهانی خوشحالی نامگذاری شده است.
مروری بر گزارش گالوپ در خصوص کشورهای شاد و افسرده
موسسه گالوپ برای اولین بار در سال ۲۰۱۲ شروع به انتشار گزارشاتی در خصوص میزان شادی کشورها با معیارهایی که شاید در آینده تغییر یابند اما در حال حاضر بهترین معیارها تعیین شده.اند، کرد.
ارزیابی این شاخص به طور کلی شامل شش زیرشاخه است: سرانه GDP، حمایت اجتماعی، سالهایی که فرد امیدوار است در سلامت زندگی کند، آزادی اجتماعی، سخاوت و نبود فساد دولتی.
در رتبهبندی کشورها بر اساس این شاخص، کشورهای نروژ، دانمارک و ایسلند در ۳ رتبه برتر و تانزانیا، بروندی و آفریقای مرکزی ضعیفترین کشورها در این شاخص بودهاند. (از میان ۱۵۵ کشور، ایران نیز در رتبه صد و هشتم قرار دارد.)
تاکید بر تاثیر ثروت بر میزان شادمانی مردم گرچه تنها عامل خوشحالی نمی تواند به شمار آید اما اهمیت آن را نیز نمی توان کتمان کرد.
راز شادترین شهر دنیا
بوگوتا پایتخت کلمبیا نمونه منحصر به فردی از شهری زیباست که مردمانی شاد دارد. سالها پیش این شهر بسیار کثیف و آلوده بود به طوری که ترافیک خفهکننده آن، مردم را چنان عصبی کرده بود که نمیتوانستند احساس خوبی نسبت به خود و اطرافیانشان داشته باشند. جرم و جنایت هم نرخ بالایی داشت. شهردار سابق این شهر تصمیم گرفت چهره این شهر را به طور اساسی تغییر دهد. او قصد نداشت به جنگ جرم و جنایت برود بلکه بیشتر بودجه در دسترس خود را صرف بهبود کیفیت شهر کرد. او معتقد بود که مردم از سادهترین تفریحات خود مانند پیادهروی در خیابان، نشستن دور هم در فضاهای عمومی نیز محروم شدهاند و کودکان از ترس تردد پرسرعت خودروها و نبود فضای مناسب بازی کمتر در فضای بیرون از خانه دیده میشوند.
بنابراین سیاستهای جامعی برای محدود کردن تردد خودروها ترتیب داد و روی سیستم حمل و نقل عمومی تاکید کرد و آن را توسعه داد. مردم با وجود چنین سیستم حمل و نقل قوی، کمتر با خودروهای شخصی تردد میکردند. سپس با ساخت بوستانهای متعدد و مسیرهای دوچرخهسواری و فضاهای تجمع عمومی، چهره دودزده و خفهکننده شهر را تغییر داد. در واقع او براساس «اقتصاد شادی» تصمیمگیری میکرد. او معتقد بود مردم با زندگی در چنین محیطی بیشتر از داشتن درآمد بالا میتوانند شاد باشند.
کارشناسان معتقدند چند عامل در یک محیط زیست به رفاه شخصی منجر میشود؛ اولین و مهمترین عامل، احساس امنیتی است که در یک محیط زندگی، مردم به آن نیاز دارند. این امنیت بیشتر مواقع با ارتباط و تعامل مناسب اجتماعی به وجود میآید. بنابراین شهردار با ساخت مسیرهای طولانی مخصوص پیادهروی توانست مکانی برای رفت و آمد بیدغدغه مردم به وجود آورد. علاوه بر آن، هر یکشنبه حدود ۱۲۰ کیلومتر از بزرگراههای اصلی شهر را مدت هفت ساعت میبست و اجازه تردد هیچ خودرویی را نمیداد. در این روز فقط افراد پیاده، اسکیت بازها و دوچرخهسوارها میتوانستند در این بزرگراهها رفت و آمد کنند. از طرفی هنرمندان، موسیقیدانها، مربیان ایروبیک و یوگا در این روز برنامههای مختلفی در فضای باز اجرا میکردند و عابران پیاده میتوانستند از این برنامهها استفاده کنند. با این کار هفتهای یکبار مردم کنار یکدیگر جمع شده و از ارتباط با یکدیگر احساس شادی میکردند.
بنا به گفته روانشناسان و محققان، اگرچه درآمد خوب و عالی به خودی خود نمیتواند شادی بخش باشد، اما ممکن است آن عده از افراد با درآمد کم را دچار خود کمبینی و حقارت کند و آنها دچار افسردگی شوند. شهردار برای از بین بردن این احساس بین اقشار کم درآمد شهر، کنسرتها و نمایشهای آتش بازی رایگان ترتیب داد تا برنامههای شادی بخش به طور مساوی در اختیار افراد غنی و فقیر قرار گیرد. از طرفی ۳۰۰ کیلومتر از بزرگراههای مخصوص به دوچرخهسواری را به یکدیگر متصل کرد تا مردمی که توانایی خرید خودرو ندارند بتوانند با امنیت و خیال آسوده به وسیله دوچرخههای خود تردد کنند و با این کار علاوه بر اینکه از نظر جسمی سلامت بهتری نصیبشان میشد، بلکه به سالمسازی هوا نیز کمک میکرد.
«اقتصاد شادی» معتقد است که مردم در مواجهه با ترافیک و احتمال دیر رسیدن به مکان دلخواهشان دچار اضطراب شده و واکنشهای خصومتی و تهاجمی بسیاری از خود نشان میدهند و سیستم حمل و نقل مناسب این شهر از این نوع اضطراب کاست. شهردار حدود صد هزار اصله درخت نیز در شهر کاشت. نتایج کارهای او، بالا رفتن سطح رضایت مردم و خوشبینی آنها نسبت به یکدیگر را موجب شد. مردم حتی از اقشار کمدرآمد به خود و شهرشان افتخار میکردند و تعاملات مناسب اجتماعی میان آنها افزایش یافت. طبق تحقیقات کارشناسان شهر مشخص شد میزان قتل و جرائم مختلف به مقدار زیادی کاهش یافت. حتی شهردار با ایجاد فضاهای زیبای شهری تلاش کرد طرز تفکر منفی مردم نسبت به هوای بارانی شهرشان تغییر کند و به این ترتیب از افسردگیها کاست. اقداماتی که شهردار سابق در این شهر انجام داد همچنان پابرجاست و بوگوتا از شهری افسرده به یکی از شادترین شهرهای دنیا تبدیل شد.
برخی از راهکارها مفید در زمینه ایجاد شهر شاد
حال که بنا به اذعان مسوولان حوزه شهری و کارشناسان حوزه مسایل اجتماعی شاهد افزایش روزافزون آسیبهای اجتماعی و کاهش سطح رضایتمندی و شادمانی در جامعه هستیم خوب است که در حوزههای مختلف اقدامات اصولی اجرایی شود. به عقیده کارشناسان، محیط زیست شهری خوب میتواند موجب شادی و احساس رضایت مردم از زندگیشان شود. هرچه محیط زیست مناسبتر باشد، مردم شادتر خواهند بود.
فضای سبز مناسب مانند پارک برای بازی و ورزش در شهرهای باید در اولویت اقدام مدیریت شهری قرار بگیرد چرا که کمبود این فضاها به موازی تراکم جمعیت به بروز انواع اختلالهای روانی و جسمی دامن می زند. مسوولان شهرداری و شورای شهر باید فضاهایی ایجاد کنند تا افراد کمدرآمد که توانایی پرداخت هزینههای باشگاههای ورزشی را ندارند نیز بتوانند از آنها بهره ببرند.
آلودگی بصری معمولا براثر تغییرات منفی در محیط زندگی مردم به وجود میآید. نصب بیلبوردهای تبلیغاتی، قرار دادن سطل زبالههای روباز، سیمهای برق، ساخت ساختمانهای چند طبقه با کمترین نمای زیبا و وجود خودروهای بیشمار در خیابانها، فضای شهر و محل زندگی مردم را چنان آلوده میکند که تاثیر منفی آن روی روح و روان افراد در مدتی کوتاه خود را نشان میدهد. بنابراین با استفاده از کارشناسان مجرب شهرسازی باید نمای شهر را تا آنجا که میتوان زیبا ساخت، به گونهای که مردم با دیدن مناظر شهری اطراف خود احساس آرامش کنند. با استفاده از هنر معماران، مجسمهسازان و نقاشها میتوان بناها و مجسمههای زیبایی ساخت و تصاویر زیبا و چشم نوازی روی دیوارهای شهر پدید آورد.
نظر شما